- دلص (دَ لِ)
هموار. أرض دلص، زمین هموار و مستوی. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، مرد بسیار لغزنده. (منتهی الارب) ، نرم و تابان. (از اقرب الموارد) ، ناقۀ افتاده پشم. (منتهی الارب). ج، دلاص. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
معنی دلص - جستجوی لغت در جدول جو
- دلص (تَ)
کهن سال و دندان ریخته گردیدن ناقه. (منتهی الارب) ، لغزیدن. (ازناظم الاطباء)
- دلص (دُ)
جمع واژۀ أدلص. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به ادلص شود، جمع واژۀ دلصاء. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به دلصاء شود
- دلص (دَ لَ)
نرمی و تابانی، روئیدگی پشم نو در خر، سقوط دندانهای ناقه از پیری. (ناظم الاطباء)
- دلص (دُ لُ)
جمع واژۀ دلیص. (اقرب الموارد). رجوع به دلیص شود
- دلص
تابانی پس از تیرگی، لغزیدن، دندان ریختگی در شتر پس از پیری نرم و تابان، هموار
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
چنار، درختی با ساقۀ قطور، برگ های پهن و چوب محکم که در صنعت به کار می رود
(دَ لِ صَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث دلص، أرض دلصه، زمین هموار و مستوی، ماده شتر افتاده پشم. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(مُ دَلْ لِ)
لغت نامه دهخدا
نرم و تابان گرداننده. (آنندراج) : دلصت الدرع، لیّنتها و ملّستها، برقتها وذهبتها. (از متن اللغه). رجوع به تدلیص شود، جماع کننده در خارج فرج. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). نعت فاعلی است از تدلیص. رجوع به تدلیص شود
دلیر آهسته روی آهسته رفتن، جمع دلوف، آله ها، عقاب ها، ماده شتران گرانبار
مالش دادن، مالیدن بر ماسیدن به دست مالیدن، مالش دادن (مالش - تنبیه)، ادب کردن، آزمودگی آفتاب زردی، سیاهی، نرمی، سستی بدست مالیدن مالش دادن، مالش
پارسی تازی گشته دله گربه بیابانی از جانوران گول جامه پشمینه سوفیان، لغزانیدن نوعی پشمینه که درویشان پوشند جامه مرقع صوفیان. گربه صحرایی دله
