- دفئیه (دَ فَ ئی یَ)
هر خواربار و نتاج پیش از تابستان. (منتهی الارب). غذا و خواربار پیش از تابستان. (از اقرب الموارد)
معنی دفئیه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دَ ءَ)
لغت نامه دهخدا
أرض دفیئه، زمین گرم، و لیله دفیئه کذلک. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). دفئه. و رجوع به دفئه شود
(دَ فَ ئی ی)
لغت نامه دهخدا
باران آخر بهار. (منتهی الارب). باران که بعد از بهار و پیش از تابستان بارد. (از اقرب الموارد). و اول دفئی ’نوء’ جبهه است و آن منزل دهم از منازل قمر باشد و آخر آن ’صرفه’ است که منزل دوازدهم باشد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، هر حیوانی که در آخر بهار زائیده شود. (ناظم الاطباء)
(دَ فِ ءَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث دفی ٔ. (از اقرب الموارد). رجوع به دفی ٔ شود.
- أرض دفئه، زمین گرم. (منتهی الارب). دفیئه. و رجوع به دفیئه شود
- أرض دفئه، زمین گرم. (منتهی الارب). دفیئه. و رجوع به دفیئه شود