- دغ
زمین خشک و سخت، زمینی که در آن گیاه نروید، سر بی مو
معنی دغ - جستجوی لغت در جدول جو
- دغ (دَ)
مخفف داغ. (برهان). رجوع به داغ شود، زمین بی علف، یعنی زمین که هرگز گیاه در آن نرسته باشد. (برهان). زمین بی علف. (آنندراج). در گناباد خراسان، صحرای بی آب و علف را گویند، سر بی موی که از کچلی همچو کون طاس بود. (برهان). سر بی موی طاس. (آنندراج). سر کچل بی موی سرخ. (لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی). کل. لغ، چارضرب زده، یعنی شخصی که ریش و سبیل و ابرو و مژه را پاک بتراشد. (از برهان) (از آنندراج) ، جایی که موی نباشد. (شرفنامۀ منیری)
- دغ
مخفف داغ، سر بی موی طاس
- دغ ((دَ قُّ لَ قُ))
خشک و خالی، بی آب و علف، بی موی، لغ، دک، لک
- دغ ((دَ))
داغ
- دغ
گوسفندی که شاخ کوچک دارد، دیگ، دوغ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بر نام زنی از تیره ی} عجل {که از بسیار گولی نام او بر سر زبان هاست
