- دعفقه (دَ فَ قَ)
گولی. (منتهی الارب). حمق و حماقت. (از اقرب الموارد)
معنی دعفقه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ فَءْ)
لغت نامه دهخدا
بسیار ریختن آب را. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، سخت باریدن در ابتدای باریدن. (از منتهی الارب). سخت شدن باران در ابتدای باریدنش. (از اقرب الموارد)
(دَ قَ)
لغت نامه دهخدا
گروه شتران. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، باران که یک بار آید. (منتهی الارب). یک بار باران آمدن. (ازاقرب الموارد). دعکه. و رجوع به دعکه شود، حمله و فریاد. (از ذیل اقرب الموارد از تاج)
(دِ فَقْ قَ/ دِ فِقْ قَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث دفق ّ است. (از منتهی الارب). مادیان نجیب و کریم و شتاب رو. (از اقرب الموارد). و رجوع به دفق ّ شود
(دُ قَ)
لغت نامه دهخدا
یکباره: جاء القوم دفقهً واحده، بیکباره آمدند. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) ، هر آنچه ریخته شود. (ناظم الاطباء). ج، دفق، دفقات. (ناظم الاطباء)
(عَ قَ)
لغت نامه دهخدا
غیبت. (منتهی الارب). اسم المره است مصدر عفق را. غیبت. (از اقرب الموارد) ، بازیی است که در آن خاک گرد آورند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)