معنی دسیعه در لغت نامه دهخدا

بخشش بزرگ. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). گویند: فلان ضخم الدسیعه و یا اًنه لمعطاءالدسائع، سرشت که مردم بدان آفریده شده است. (منتهی الارب). طبیعه. (اقرب الموارد)، خو. (منتهی الارب). خلق. (اقرب الموارد)، کاسۀ کلان. (منتهی الارب). جفنۀ بزرگ و گویند مائدۀ کریم و بزرگ. (از اقرب الموارد)، خوان بزرگ. (منتهی الارب)، میخانه. (منتهی الارب). دسکره. (از اقرب الموارد)، قوت و توانائی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ج، دَسائع. (اقرب الموارد)

معنی دسیعه در لغت نامه دهخدا

مصدر دَسع است در تمام معانی. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). رجوع به دسع شود

معنی دسیعه - جستجوی لغت در جدول جو

دسیعه

لغت نامه دهخدا

دسیعه

لغت نامه دهخدا

دسیسه

مکر و حیلۀ پنهانی، کاری که پنهانی و از روی مکر و دشمنی انجام بدهند

فرهنگ فارسی عمید

دسیه

(دَ سی یَ / یِ)

این کلمه همانند صفتی به دنبال کلمه مریم در بیت ذیل از ناصرخسرو آمده است:
هم از دمش مسیح شود پران
هم مریم دسیه ز گفتارش.
(دیوان چ تقوی ص 209).
مرحوم دهخدا در تعلیقات کتاب نوشته اند: ظاهراً ’صفیه’ یا ’صدیقه’ (به فتح صاد، به جای صدیقه بکسر صاد با دال مشدد) در مقام اشاره به آیۀ: اًن اﷲ اصطفاک و طهرک و اصطفاک علی نساء العالمین، یا ما المسیح بن مریم الا رسول اﷲ قد خلت من قبله الرسل و امه صدیقه، و یا اینکه کلمه عفیفه باشد در مقام توجه به بیت ذیل از ناصرخسرو:
توئی که جز تو نپنداشت با بصارت خویش
عفیفه مریم مرپور خویش را پدری

لغت نامه دهخدا

دسیه

(دُ یِ)

دوسیه. پرونده. کارنما. دیوان. و رجوع به دوسیه شود

لغت نامه دهخدا

لسیعه

(لَ عَ)

گیاهی است. (منتهی الارب). به لغت مغربی اوقیمونداس است. (تحفۀ حکیم مؤمن) (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

مسیعه

(مِ یَ عَ)

انداوه و آن چوب یا آهنی است که بدان گل اندایند. (منتهی الارب) (آنندراج). مالج. (از اقرب الموارد). ماله. انداوه. (دهار). انداوه و ماله که بدان گل اندایند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

دسیسه

(دَ سَ)

آنچه از دشمنی که پنهان شده باشد. (از اقرب الموارد) ، مکر و حیله، و گویند این معنی مولد است، نیت و قصد مخفی، شبهۀ خبیث و پلید. (از اقرب الموارد). و رجوع به دسیسه شود

لغت نامه دهخدا

دسیسه

(دَ سی سَ / سِ)

دسیسه. مکر. حیله. توطئه. فتنه. عداوت. ج، دسائس، دسایس. و رجوع به دسیسه شود.
- دسیسه باز، حیله باز. مکار. فتنه گر.
- دسیسه بازی، عمل دسیسه باز.
- دسیسه کار، توطئه چین. مکار. فریب کار.
- دسیسه کاری، عمل دسیسه کار.
- دسیسه کردن، توطئه کردن. توطئه چیدن

دسیسه. مکر. حیله. توطئه. فتنه. عداوت. ج، دَسائس، دَسایس. و رجوع به دسیسه شود.
- دسیسه باز، حیله باز. مکار. فتنه گر.
- دسیسه بازی، عمل دسیسه باز.
- دسیسه کار، توطئه چین. مکار. فریب کار.
- دسیسه کاری، عمل دسیسه کار.
- دسیسه کردن، توطئه کردن. توطئه چیدن

لغت نامه دهخدا

دنیعه

(دَ عَ)

مؤنث دنیع. ناکس بی خیر و بی عقل. (منتهی الارب). خسیسه. ج، دنایع. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

دریعه

(دُ رَ عَ)

دهی است به یمن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دریعه

(دُ رَ عَ)

مصغر درع است به معنی زره. دریع. (از منتهی الارب). و رجوع به دریع شود