- دستگیرکرده (دَ کَ دَ / دِ)
گرفته. مأخوذ. اسیر. اسیرکرده. (شرفنامه). بازداشت و توقیف شده. فروگرفته
معنی دستگیرکرده - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(فُ / فِ دَ)
لغت نامه دهخدا
گرفتن، چنانکه دزد یا جانی یا فراری را. اسیر کردن: بسیار زینهار خواستند تا دستگیر کردند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 114). بسیار مردم دستگیر کردند. (تاریخ بیهقی ص 493).
سواری برون شد شتابان چو تیر
کزایشان یکی را کند دستگیر.
اسدی.
هرچه داشتند گرفتند و شش پسر او را دستگیر کردند. (قصص الانبیاء ص 198). همه را دستگیر کردند و ایشان بهم برآمدند و شمشیر در یکدیگر نهادند. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 81).
ز شیر جوان تا بروباه پیر
برفتند و کردندشان دستگیر.
ملا هاتفی.
، توقیف کردن. بازداشتن. بازداشت کردن. فروگرفتن، دستگیری. یاری دهی. اعانت
سواری برون شد شتابان چو تیر
کزایشان یکی را کند دستگیر.
اسدی.
هرچه داشتند گرفتند و شش پسر او را دستگیر کردند. (قصص الانبیاء ص 198). همه را دستگیر کردند و ایشان بهم برآمدند و شمشیر در یکدیگر نهادند. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 81).
ز شیر جوان تا بروباه پیر
برفتند و کردندشان دستگیر.
ملا هاتفی.
، توقیف کردن. بازداشتن. بازداشت کردن. فروگرفتن، دستگیری. یاری دهی. اعانت
