معنی دستاربندان - جستجوی لغت در جدول جو

دستاربندان

لغت نامه دهخدا

کسی که دستار به سر ببندد، آنکه عمامه بر سر می گذارد، عالم، فقیه، برای مثال خسرو دستاربندان آنکه دارد خسروی / بر خداوندان دستار از خداوند کلاه (سوزنی - ۳۴۲)

فرهنگ فارسی عمید

دستاربندی

(دَ بَ)

تعمم. (از یادداشت مرحوم دهخدا). عمامه داشتن. مقابل کلاه داری

لغت نامه دهخدا

دستاربند

(یَ اَ تَ / تِ)

کسی که دستاربندی به او متعلق باشد. (آنندراج). کسی که دستار می بندد و عمامه بر سر دارد. ج، دستاربندان. (ناظم الاطباء). معمم. که عمامه نهد. عمامه بسر: چون هیچ دستاربندرا لقب نبود ابوالقاسم عباد را که عالم شیعی بود صاحب کافی نوشتندی. (نقض الفضائح ص 46). در عجم دستاربندی به فضل وعدل از صاحب کافی بزرگتر نبوده است. (نقض الفضائح ص 211). هر دستاربندی بزرگوار دانشمندی. (جهانگشای جوینی) ، عالم. دانشمند. فقیه، صاحب مسند. و رجوع به دستاربندان شود

لغت نامه دهخدا

دستاربند

((دَ بَ))

آن که دستار بندد، معمم، عالم، دانشمند، فقیه، صاحب مسند

فرهنگ فارسی معین

دستاربند

معمم

فرهنگ واژه فارسی سره

معنی دستاربندان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما