معنی درین در لغت نامه دهخدا

علف ریزۀ خشک. (منتهی الارب). حطام و ریزه های چراگاه هرگاه کهنه باشد و آن علف پوسیده است و شتران کمتر از آن استفاده می کنند. (از اقرب الموارد).، - ام درین، زمین قحطزده و خشک. (از اقرب الموارد).،، جامۀ کهنه. (منتهی الا رب) (ازاقرب الموارد)

معنی درین در لغت نامه دهخدا

مخفف در این. (آنندراج)

معنی درین در لغت نامه دهخدا

ده کوچکی است از دهستان مسکون جبال بارز شهرستان جیرفت. واقع در 63هزارگزی خاور مسکون و 30هزارگزی خاور راه شوسۀ بم به سبزواران. مزارع باریکو، باغ لولیا، باغ حاجی، زین الدین، باغ نو، باغ سیب و باغ زیارت جزء این ده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

معنی درین - جستجوی لغت در جدول جو

درین

لغت نامه دهخدا

درین

لغت نامه دهخدا

درین

لغت نامه دهخدا

درین

فرهنگ گویش مازندرانی

دریا

(دخترانه)

دریا، نام فرزند علاالدین عماد شاه، توده بسیار بزرگی از آب شور که بخش وسیعی از زمین را در بر گرفته و کوچکتر از اقیانوس است

فرهنگ نامهای ایرانی

برین

(پسرانه)

پیشین، عریض، پهناور (نگارش کردی: بهرین)

فرهنگ نامهای ایرانی

آرین

(پسرانه)

سفید پوست آریائی، آریایی نژاد

فرهنگ نامهای ایرانی

درینگ

(دِ)

حکایت یک بارآواز برخورد چیزی به چیزی فلزی یا شیشه ای یا طنین شکستن ناگهانی جسمی شیشه ای یا بلوری. آوازی که ا ز تصادم مضارب یا ناخن با ساز ایجاد شود. جرینگ.
- درینگ درینگ، حکایت مکرر آواز برخورد چیزی به جسمی فلزی یا شیشه ای و طنین شکستن پیاپی بلور یا شیشه درینگ و درینگ، جرینگ جرینگ. و رجوع به جرینگ شود

لغت نامه دهخدا

آدرین

(یَ)

آدریانوس. نام عظیمی از عظماء روم متولد در 76 میلادی وی پسرخواندۀ تراژان بود و چون تراژان بمرد جانشین او گردیده (117- 138 میلادی). و بصنعت و ادبیات شوقی وافی داشت و قلاع و استحکامات بسیار در حدود مملکت برآورد

لغت نامه دهخدا

درینه

(دُ رَ نَ)

نام تمنی دختر علی بن درینه است که از زنان محدث بود. (از اعلام النساء بنقل از الاستدراک علی تراجم رواهالحدیث ابن نقطه). یکی از ویژگی های بارز محدثان، دقت در نقل حدیث همراه با بررسی دقیق زنجیره راویان بود. آنان با استفاده از فنون پیشرفته نقد حدیث، توانستند روایات صحیح را از میان انبوهی از احادیث جعلی یا ضعیف جدا کنند. محدث کسی بود که با بررسی دقیق سند (اسناد روایت)، متن حدیث، و تطبیق آن با منابع دیگر، به راستی آزمایی سنت پیامبر اسلام می پرداخت و آن را حفظ می کرد.

نام تَمنی دختر علی بن درینه است که از زنان محدث بود. (از اعلام النساء بنقل از الاستدراک علی تراجم رواهالحدیث ابن نقطه). یکی از ویژگی های بارز محدثان، دقت در نقل حدیث همراه با بررسی دقیق زنجیره راویان بود. آنان با استفاده از فنون پیشرفته نقد حدیث، توانستند روایات صحیح را از میان انبوهی از احادیث جعلی یا ضعیف جدا کنند. محدث کسی بود که با بررسی دقیق سند (اسناد روایت)، متن حدیث، و تطبیق آن با منابع دیگر، به راستی آزمایی سنت پیامبر اسلام می پرداخت و آن را حفظ می کرد.

لغت نامه دهخدا

درینه

(دُ رَ نَ)

گول. (منتهی الارب). احمق، و آن لفظی است کوفی. (از ذیل اقرب الموارد بنقل از لسان)

لغت نامه دهخدا

داین

طلبکار، بستانکار

معنی درین - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما