- درمسجدی (دَ مَ جِ)
کودکی است که وی را پیش در مسجد می گذارند تا مردم او را بردارند. این کلمه در تداول گناباد خراسان شایع است و به عربی منبوذ نامیده می شود. (یادداشت محمد پروین گنابادی). کوی یافت
معنی درمسجدی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ جِ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به مسجد. مربوط به مسجد. رجوع به مسجد شود، عابد. زاهد. متعبد. پارسا. آنکه اعتکاف مساجد یا نماز به جماعت کند:
گفتم همی چه گوئی ای حیز گلخنی
گفتا که چه شنیدی ای پیر مسجدی.
عسجدی.
مسجدیی بستۀ آفات شد
معتکف کوی خرابات شد.
نظامی
گفتم همی چه گوئی ای حیز گلخنی
گفتا که چه شنیدی ای پیر مسجدی.
عسجدی.
مسجدیی بستۀ آفات شد
معتکف کوی خرابات شد.
نظامی
نمازخوان، مسجدرو، اهل مسجد، مربوط به مسجد، زاهد، عبادت کار، مومن