معنی درعه در لغت نامه دهخدا

درعه النخل، پیه خرمابن که در ریشه درخت پوشیده باشد. (منتهی الارب). پیه خرمابن که از لیف پوشیده باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج، دُرَع، هم فی درعه، وقتی گویند که گیاه از حوالی آب ایشان رفته باشد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

معنی درعه در لغت نامه دهخدا

جوشن. جبه. (ناظم الاطباء)

معنی درعه در لغت نامه دهخدا

شهر کوچکی است در چهار فرسخی سجلماسه، در جنوب غربی مغرب، و اکثر تاجران آنجا یهودیند و بیشتر محصول آن قصب بسیار خشک است. (از معجم البلدان) (از منتهی الارب)

معنی درعه در لغت نامه دهخدا

دراعه. (شرفنامۀ منیری). ظاهراً مخفف دراعه است:، هدهد کلهی دارد و طاوس قبائی، من بلبل و خواهان یکی درعه و دستار.، سنائی

معنی درعه - جستجوی لغت در جدول جو

درعه

لغت نامه دهخدا

درعه

لغت نامه دهخدا

درعه

لغت نامه دهخدا

درعه

لغت نامه دهخدا

درعه

فرهنگ لغت هوشیار

درجه

پایه، پله، رتبه، مرتبه، هر یک از تقسیمات یک وسیله مثل بارومتر و ترمومتر یا چیز دیگر که به چند قسمت تقسیم شده باشد، در ریاضیات یک جزء از ۳۶۰ جزء محیط دایره، در امور نظامی مقام و رتبۀ نظامی مثلاً درجۀ سرهنگی

فرهنگ فارسی عمید

خدرعه

(تَ)

شتافتن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) (از تاج العروس) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

مدرعه

(مِ رَ عَ)

جبۀ پشمین. (دستورالاخوان). جامه ای است، ولایکون الا من صوف. (منتهی الارب). دراعه. (اقرب الموارد). ج، مدارع، صفۀ پالان که سر پیش پالان و سر پس پالان از آن نمایان باشد. (منتهی الارب) ، جامۀ کتانی که احبار و علمای یهود پوشند. (از اقرب الموارد)

جبۀ پشمین. (دستورالاخوان). جامه ای است، ولایکون الا من صوف. (منتهی الارب). دراعه. (اقرب الموارد). ج، مَدارِع، صفۀ پالان که سر پیش پالان و سر پس پالان از آن نمایان باشد. (منتهی الارب) ، جامۀ کتانی که احبار و علمای یهود پوشند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

دفعه

یک نوبت، یکبار یکباره، ناگهان، بدون خبر، فوراً، یکدفعه

معنی درعه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما