معنی دردپیمای - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(سِ طَ زَ دَ / دِ)

دودپیما. در صفات آه مستعمل است. (از آنندراج). که دود از وی برخیزد:
تعلیم گر تو شد که اینجای
آتشکده ای است دودپیمای.
نظامی

(پَ / پِ)

یاوه گوی. بیهوده گوی.

(دِ بُ دَ / دِ)

درم پیماینده. وزّان. درم سنج. سنجنده. وزن کننده. شمارندۀ درم:
بطرف دیگر بگذر که خازنش بینی
نشسته از پی بخشیدنش درم پیمای.
فرخی

(سُ اَ کَ دَ / دِ)

دودپیمای. رجوع به دودپیمای شود

آنکه کار بیهوده و عبث کند