- درخشندگی
درخشان بودن، فروغ و روشنایی داشتن
معنی درخشندگی - جستجوی لغت در جدول جو
- درخشندگی (دُ / دَ / دِ رَ شَ دَ / دِ)
نور. روشنی. ضیا. (ناظم الاطباء). تابندگی. پرتوافکنی. بریق. بهاء. تشعشع. تلالؤ. لصیف:
با درخشندگی چشم خوشت
زهره وقت سحر نمی تابد.
سعدی.
دری السیف، درخشندگی شمشیر و روشنی آن. (منتهی الارب)
با درخشندگی چشم خوشت
زهره وقت سحر نمی تابد.
سعدی.
دری السیف، درخشندگی شمشیر و روشنی آن. (منتهی الارب)
- درخشندگی
تابندگی پرتو افکنی
- درخشندگی ((دَ یا دِ رَ شَ دِ))
تابندگی، پرتوافکنی
- درخشندگی
پرتوافکنی، تابندگی، جلا، درخشش، رونق، شعاع، فروغ
- درخشندگی
تألّقٌ
- درخشندگی
Brilliance, Luminosity, Luster
- درخشندگی
brillance, luminosité, éclat
- درخشندگی
brillantezza, luminosità, lustro
- درخشندگی
блеск , яркость
- درخشندگی
Brillanz, Helligkeit, Glanz
- درخشندگی
блиск , яскравість
- درخشندگی
blask, jasność
- درخشندگی
光辉 , 发光度 , 光泽
- درخشندگی
چمک
- درخشندگی
দীপ্তি , উজ্জ্বলতা
- درخشندگی
brillantez, luminosidad, lustre
- درخشندگی
ความรุ่งโรจน์ , ความสว่าง , ความเงางาม
- درخشندگی
mng'ao, mwangaza
- درخشندگی
parlaklık
- درخشندگی
광휘 , 밝기 , 광택
- درخشندگی
brilho, luminosidade, lustre
- درخشندگی
זוהר , זְהִירוּת , זָהָב
- درخشندگی
चमक
- درخشندگی
kecemerlangan, kecerahan, kilau
- درخشندگی
briljantheid, helderheid, glans
- درخشندگی
輝き , 光沢
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رَ شَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
حالت رخشنده. صفت رخشنده. روشنی و تاب و ضیا و درخشندگی. (ناظم الاطباء). رخشنده بودن. درخشندگی. روشنی. (فرهنگ فارسی معین)
