- درازبینی(دِ)
که بینی دراز دارد. أخطم، أشم و سلعام، درازبینی فراخ حلق کلان شکم. (منتهی الارب)
معنی درازبینی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دِ زَ)
لغت نامه دهخدا
دراززبان بودن. حالت و کیفیت دراززبان، سخن آرایی و فصاحت، عربده و غوغا. (ناظم الاطباء). گستاخی درگفتار: شاپور آن دختر به شهر آورد و جامه های نیکو او را درپوشانید... پس یک روز دختر دراززبانی می کرد. شاپور گفت: چرا چنین همی گویی ندانی که شبان زادگان بر پادشاهان دراززبانی نکنند. (ترجمه طبری بلعمی)
(دَ گَ)
لغت نامه دهخدا
ناصر بن علی، ملقب به قوام الدین و مکنی به ابوالقاسم. وزیر سلطان محمود سلجوقی. رجوع به ناصر درگزینی در ردیف خود و مآخذ ذیل شود: معجم البلدان ذیل درگزین و اخبار الدوله السلجوقیه و عیون الانباء ص 268 و تتمۀ صوان الحکمه ص 203
(دَ گَ)
لغت نامه دهخدا
درجزینی. منسوب به درگزین، که نام شهری بوده است به همدان. رجوع به درگزین و درجزین شود
موجودات ذره بینی که بوسیلۀ ریزبین و میکروسکوپ قابل رؤیتند، (فرهنگ فارسی معین)
فعل و کردار روزبین، (یادداشت مؤلف)، رجوع به روزبین شود
منسوب به غازبین، قزوینی،
حالت کسی که یک غاز (تسو) را نیز در نظر گیرد، حالت مرد لئیم بسیار خسیس
حالت کسی که یک غاز (تسو) را نیز در نظر گیرد، حالت مرد لئیم بسیار خسیس
(دَ)
لغت نامه دهخدا
مأخوذ از یونانی تراپزیون. طارمی. دارابزین. دارافزین. نرده. جلفق. (تاج العروس). حلفق. تفاریج. محجر و شبکۀ اطراف باغ و خانه. (ناظم الاطباء). ج، درابزینات. و رجوع به درابزینات شود: فلماتم بناؤهانقش علی دائره الدرابزین. (معجم البلدان ج 4 ص 68)
(دِ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
طولاً. از درازا. (ناظم الاطباء). ’شعوری’ در لسان العجم (ج 1 ص 442) آنرا به معنی طول هر چیز نوشته و افزوده است که یای آن برای وصف ونون برای تأکید صفت و هاء برای بیان خصوصیت است
کسی که سوراخ بینی وی آشکار است و بر بالا قرار دارد مانند سوراخ بینی گراز
بررسی، رسیدگی، کنترل، معاینه، تفتیش، ممیزی
