- ددن (دَ دَ)
نام موضعی است در شعر ابن مقبل. (معجم البلدان)
معنی ددن - جستجوی لغت در جدول جو
- ددن (دَ دَ)
بازی. دید. لعب. لهو. دداً. دیدان. (منتهی الارب)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دَ)
لغت نامه دهخدا
پردد. بسیاردد. آنجا که دد بسیار بود: ارض مسبعه، زمین ددناک. ضبینه، جای ددناک. اضبان، جای ددناک. (منتهی الارب)
جمع دهان، مخف دهان، دهان و فم و با لفظ شکستن و شستن و دوختن و باز کردن و واکردن و گشادن مستعمل، تنگ حوصله، غنچه، لعل، نون تنوین، صبح از تشبیهات اوست نفاق کردن
وام، قرض مذهب، کیش، آیین، طاعت و نام فرشته ای که به محافظت قلم مامور است
دامان. یا دامن خورشید آ سمان چهارم، روشنایی خورشید. یا دامن عمر اواخر عمر پایان زندگی. یا دامن قیامت روز قیامت رستاخیز. یا دامن باغی گرفتن خلوت گزیدن گوشه نشین شدن، یا دامن بدندان کردن فروتنی کردن، عجز نمودن، گریختن، یا دامن بدندان گرفتن دامن بدندان گرفتن، یا دامن در پای افتادن اضطراب یافتن، از روی اضطراب گریختن، یا دست کسی از دامن داشتن دامن را از دست او رها کردن دست وی را کوتاه کردن،، جمع دمنه، نشان باشش (سکونت) نشان های خانه کین های دیرین سرگین، خاکروبه، توده سرگین آثار خانه و حیات مردمی در زمینی، جایی که خاکروبه ریزند مزبله خاکروبه دان جمع دمن
