- دحر (تَعْ)
راندن. دور نمودن. (منتهی الارب). دفع. طرد. دور کردن. (تاج المصادر بیهقی) (از زوزنی) ، بازداشتن، نشاطی شدن، سرگشته شدن. (تاج المصادر بیهقی)
معنی دحر - جستجوی لغت در جدول جو
- دحر
راندن دور کردن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَعْ یَ)
لغت نامه دهخدا
گرد گردانیدن. گرداندن. غلطاندن. گرد گردانیدن چیزی را. دحرجه. (از منتهی الارب) ، غلطیدن. غل خوردن. غل غلی خوردن
(دُ رُ)
لغت نامه دهخدا
نام جاییست. (منتهی الارب). نام آبیست و به نزدیکی آن آب دیگریست که وشیع گفته می شود و چون آن دو بهم شوند دحرضان نام گیرند و این دو آب میان سعد و قشیر واقعند و به قولی آن سوی دهناء قرار دارند و دو آب عظیم اند مر بنی مالک بن سعد را و دحرضین تثنیه آرند و نیز گفته اند که دحرض آبیست از آن زبرقان ابن بدربن بهدله بن عوف... و وشیع از آن بنی انف الناقه است... (معجم البلدان)
(دُ جَ)
لغت نامه دهخدا
گویک گوه گردان. (منتهی الارب). سرگین که جعل گرد کرده باشد. ج، دحاریج. (از مهذب الاسماء) ، گندۀ خمیر. (مهذب الاسماء)
(تَ بُ)
لغت نامه دهخدا
گرد گردانیدن چیزی را. (منتهی الارب). غلطانیدن. (غیاث). درگردانیدن. (زوزنی). گردانیدن. (غیاث). دحراج، غلطیدن. غل خوردن
درخت، چوب راست و بلند که برای محکومین تهیه دیده اند، بمعنی دور، خانه، سرا هم می گویند
جمع در، مرواریدها، مهایک ها بلورها جمع در درها مرواریدها. یا درر دراری مرواریدهای درخشان
