معنی دحدره - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(دَ دَ رَ)

حکایت صوت آب در وادیها و دره ها. (از ذیل اقرب الموارد از تاج)

(تَ یَ)

خائیدن غورۀ خرمابن را. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، خواندن بزغاله بسوی آب. (از ذیل اقرب الموارد از تاج)

(تَ)

زراندود کردن: دخدر القرط، زراندود کرد گوشواره را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

(تَ غام م)

پر کردن مشک را. (منتهی الارب)

(دَ دَ حَ)

کوتاه بالا. دحداح

(دُ دَ رَ)

نام محلی کنار راه تهران و شاهی میان گردنۀ عباس آباد و دوگل در 162100 گزی تهران. (از جغرافیای سیاسی کیهان)

(دِ دَ رَ)

نام شهری است به مصر به ساحل غربی نیل. (دمشقی) (ابن جبیر). شهرکیست در مغرب نیل از نواحی صعید در طرف پایین قوص با بوستانهای بسیار. (از معجم البلدان)

(حُ رَ)

کثرت و اجتماع، گلۀ شتران تا سی عدد. (منتهی الارب)

(حَ دُرْ رَ)

حدرو. نام رودی که از میان غرناطه جاری است

(تَعْ)

فرود آمدن. در سراشیبی رفتن. (دزی ج 1 ص 425)

چشم بر جسته، گلمژه

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما