معنی دبیه - جستجوی لغت در جدول جو

دبیه

لغت نامه دهخدا

کسی که در دبیرستان شاگردان را درس بدهد، نویسنده، منشی
دبیر فلک: کنایه از سیارۀ عطارد
دبیر آسمان: کنایه از سیارۀ عطارد، دبیر فلک

فرهنگ فارسی عمید

دبیب

خزیدن، نرم رفتن، خزیدن بر روی زمین مانند خزیدن مار، روی دست و پا راه رفتن، حشرات ریز که بر روی آب پرواز کنند، چیزی که آن را نرم کوفته باشند

فرهنگ فارسی عمید

دبیت

نوعی پارچۀ نخی ساده که بیشتر آستر لباس می کنند

فرهنگ فارسی عمید

دایه

زنی که بچۀ کس دیگر را شیر بدهد، پرستار زن که کودکان را پرورش دهد و پرستاری کند، قابله

فرهنگ فارسی عمید

شبیه

مانند، همانند، تعزیه

فرهنگ فارسی عمید

تدبیه

(اِ)

در ریگستان افتادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). در دبه (د / د / دب ب / ب ) یعنی در جای پررمل افتادن. (متن اللغه)، اختیار کردن راه نیک را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). لازم گرفتن راه خیر را. (اقرب الموارد) (متن اللغه)
کاری گری. (منتهی الارب). صنعت. (تاج العروس). تدبیه چیزی، ساختن آنرا. (از اقرب الموارد). صنعت و کارگری، تجارت کردن. کسب و تجارت. (از ناظم الاطباء)

در ریگستان افتادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). در دبه (دَ / دِ / دُب ْ ب َ / ب ِ) یعنی در جای پررَمْل افتادن. (متن اللغه)، اختیار کردن راه نیک را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). لازم گرفتن راه خیر را. (اقرب الموارد) (متن اللغه)
کاری گری. (منتهی الارب). صنعت. (تاج العروس). تدبیه چیزی، ساختن آنرا. (از اقرب الموارد). صنعت و کارگری، تجارت کردن. کسب و تجارت. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

دبیب

خزیدن، نرم کوفته (با این آرش پارسی است برهان)، کهنگی جامه، هنایش می، هنایش بیماری -6 هنایش -7 آزار خزیدن بنرمی رفتن، هر چیزی که آن را نرم کوفته باشند، هوام ریز که در آب پرواز کند

معنی دبیه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما