دهی از دهستان شهر ویران بخش حومه شهرستان مهاباد در 16 هزارگزی شمال باختری مهاباد و 16 هزارگزی باختر شوسۀ مهاباد به ارومیه با 208 سکنه، آب آن از چشمه، محصول آنجا غلات و توتون و حبوبات، شغل اهالی زراعت و گله داری، صنایع دستی آنان جاجیم بافی و راه آن مالروست، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
دهی از دهستان شهر ویران بخش حومه شهرستان مهاباد در 16 هزارگزی شمال باختری مهاباد و 16 هزارگزی باختر شوسۀ مهاباد به ارومیه با 208 سکنه، آب آن از چشمه، محصول آنجا غلات و توتون و حبوبات، شغل اهالی زراعت و گله داری، صنایع دستی آنان جاجیم بافی و راه آن مالروست، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
در تذکرۀ ضریرانطاکی است که کلمه یونانی باشد و آنرا بعربی غار ورند و بفارسی ما بهشتان نام می دهد و میگوید نزد یونانیان محترم بوده و از آن تاج میکرده اند، از اینرو ظاهراً لورین باید باشد
در تذکرۀ ضریرانطاکی است که کلمه یونانی باشد و آنرا بعربی غار ورند و بفارسی ما بهشتان نام می دهد و میگوید نزد یونانیان محترم بوده و از آن تاج میکرده اند، از اینرو ظاهراً لورین باید باشد
دائمه. مؤنث دایم. دائم: قضیۀ دایمه (دائمه) ، قضیه ای است که حکم در آن بدوام نسبت محمول به موضوع باشد اعم از آنکه دوام در ضمن ضرورت باشد یا نه، بنابراین قضیۀ دایمه اعم از قضیۀ ضروریه است
دائمه. مؤنث دایم. دائم: قضیۀ دایمه (دائمه) ، قضیه ای است که حکم در آن بدوام نسبت محمول به موضوع باشد اعم از آنکه دوام در ضمن ضرورت باشد یا نه، بنابراین قضیۀ دایمه اعم از قضیۀ ضروریه است
دهی از دهستان حسن آباد بخش کلیبر شهرستان اهر، در 38 هزارگزی جنوب باختری کلیبر و 13500 گزی ارابه رو تبریز به اهر با 323سکنه. آب آن از دو رشته چشمه و محصول آنجا غلات و حبوبات شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی گلیم بافی و راه مالروست. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
دهی از دهستان حسن آباد بخش کلیبر شهرستان اهر، در 38 هزارگزی جنوب باختری کلیبر و 13500 گزی ارابه رو تبریز به اهر با 323سکنه. آب آن از دو رشته چشمه و محصول آنجا غلات و حبوبات شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی گلیم بافی و راه مالروست. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
دهی از دهستان خورش رستم شاهرود شهرستان هروآباد، در 7هزارگزی باختری هشجین و دویست هزار و پانصد گزی شوسۀ هروآباد به میانه، با163 تن سکنه، آب آن چشمه، محصول آنجا غلات و میوه، شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی جاجیم بافی و راه آنجا مالروست، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
دهی از دهستان خورش رستم شاهرود شهرستان هروآباد، در 7هزارگزی باختری هشجین و دویست هزار و پانصد گزی شوسۀ هروآباد به میانه، با163 تن سکنه، آب آن چشمه، محصول آنجا غلات و میوه، شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی جاجیم بافی و راه آنجا مالروست، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
دائم. همیشه. (دهار) (مهذب الاسماء). واجب. پایدار. (ترجمان القرآن جرجانی). پیوسته. هموار. همواره: بر تو در سعادت هموار باز باد عیش تو باد دایم با یار مهربان. منوچهری. حاسد را هرگز آسایش نباشد که با تقدیر خدای تعالی دایم بجنگ باشد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 339). پروین چو هفت خواهر خود دایم بنشسته اند پهلوی یکدیگر. ناصرخسرو. همی گوید بفعل خویش هرکس را ز ما دایم که من همچون تو ای بیهوش دیدستم فراوانها. ناصرخسرو. بدو گفتم آری چنین بود دایم یکی کند کان و یکی یافت گوهر. قطران. جستن خطای او خطر جان و تن بود دایم کند حذر ز خطر مردم خطیر. قطران. چو تیر هر جا ناخوانده گر همی نروم چرا که دایم سرکوفته چو پیکانم. مسعودسعد. چه بزرگ غبنی و عظیم عیبی باشد باقی را به فانی و دایم را به زایل فروختن. (کلیله و دمنه). رفتار پادشاهی و جلال جهانداری در این خاندان بزرگ دایم و مؤبد و جاوید و مخلد گشته است. (کلیله و دمنه). بسر چاه التفات نمود موشان سیه و سپید دید که بیخ آن شاخها دایم بی فتور می بریدند. (کلیله ودمنه). و اگر کسی را گویند صد سال دایم در عذاب روزگار باید گذاشت... تا نجات ابد یابی باید آن رنج اختیار کند. (کلیله و دمنه). که دایم بدانش گراینده باش در بستگی را گشاینده باش. نظامی. چنین گفت با رایزن ترجمان که در سایۀ شاه دایم بمان. نظامی. چو من رفتم ترا خواهم که مانی چو سرو باغ دایم در جوانی. نظامی. جمالش باد دایم عالم افروز شبش معراج باد و روز نوروز. نظامی. از آن شد نام آن شهزاده پرویز که بودی دایم از هر کس پرآویز نظامی. با تو گنجی چنان روان دایم تو پی حبه ای دوان دایم. اوحدی. نفسی وقت بهارم طرف صحرا بود با رفیقی دو که دایم نتوان تنها بود. سعدی. چیست دوران ریاست که فلک باهمه قدر حاصل آنست که دایم نبود دورانش. سعدی. عجب داری ار بار ابرش برم که دایم به احسان و فضلش درم. سعدی. حسن تو دایم بدین قرار نماند مست تو جاوید در خمار نماند. سعدی. دایم خمار با می و خارست با رطب. ابن یمین. دلا دایم گدای کوی او باش بحکم آنکه دولت جاودان به. حافظ. و دایم در خدمت ایشان بودم. (انیس الطالبین نسخۀ کتابخانه مؤلف ص 204). ترمیق، دایم نگریستن بر ضعف. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب). تدنیق، دایم نگریستن بچیزی. ارها، دایم گردانیدن. (تاج المصادر بیهقی). ادمان، دایم کردن. ارهان، دایم کردن. دایم داشتن. (منتهی الارب). دایم شدن. الدام، دایم شدن تب. الثاث، دایم شدن باران. تنته، دایم شدن آب و جز آن. دتون، دایم شدن آب و جزآن. وصوب، دایم شدن. ارباب، دایم شدن. (تاج المصادربیهقی). الحاح، دایم باریدن ابر. پیوسته باریدن باران. (منتهی الارب). امتهان، دایم بکار داشتن چیزی را. اقراء، دایم داشتن: دایم داشتن جل بر پشت ستور. ادامه، دایم داشتن. اقامه، دایم داشتن. (تاج المصادر بیهقی). ظل ظلیل، سایۀ دایم و پیوسته. - حمای دایم، تب متصل و بدون فترت. تب که پیوسته آید و فاصله ندهد و نگسلد. تب لازم. تب که از تن نگسلد و همیشه باشد. ، آرمیده
دائم. همیشه. (دهار) (مهذب الاسماء). واجب. پایدار. (ترجمان القرآن جرجانی). پیوسته. هموار. همواره: بر تو در سعادت هموار باز باد عیش تو باد دایم با یار مهربان. منوچهری. حاسد را هرگز آسایش نباشد که با تقدیر خدای تعالی دایم بجنگ باشد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 339). پروین چو هفت خواهر خود دایم بنشسته اند پهلوی یکدیگر. ناصرخسرو. همی گوید بفعل خویش هرکس را ز ما دایم که من همچون تو ای بیهوش دیدستم فراوانها. ناصرخسرو. بدو گفتم آری چنین بود دایم یکی کند کان و یکی یافت گوهر. قطران. جستن خطای او خطر جان و تن بود دایم کند حذر ز خطر مردم خطیر. قطران. چو تیر هر جا ناخوانده گر همی نروم چرا که دایم سرکوفته چو پیکانم. مسعودسعد. چه بزرگ غبنی و عظیم عیبی باشد باقی را به فانی و دایم را به زایل فروختن. (کلیله و دمنه). رفتار پادشاهی و جلال جهانداری در این خاندان بزرگ دایم و مؤبد و جاوید و مخلد گشته است. (کلیله و دمنه). بسر چاه التفات نمود موشان سیه و سپید دید که بیخ آن شاخها دایم بی فتور می بریدند. (کلیله ودمنه). و اگر کسی را گویند صد سال دایم در عذاب روزگار باید گذاشت... تا نجات ابد یابی باید آن رنج اختیار کند. (کلیله و دمنه). که دایم بدانش گراینده باش در بستگی را گشاینده باش. نظامی. چنین گفت با رایزن ترجمان که در سایۀ شاه دایم بمان. نظامی. چو من رفتم ترا خواهم که مانی چو سرو باغ دایم در جوانی. نظامی. جمالش باد دایم عالم افروز شبش معراج باد و روز نوروز. نظامی. از آن شد نام آن شهزاده پرویز که بودی دایم از هر کس پرآویز نظامی. با تو گنجی چنان روان دایم تو پی حبه ای دوان دایم. اوحدی. نفسی وقت بهارم طرف صحرا بود با رفیقی دو که دایم نتوان تنها بود. سعدی. چیست دوران ریاست که فلک باهمه قدر حاصل آنست که دایم نبود دورانش. سعدی. عجب داری ار بار ابرش برم که دایم به احسان و فضلش درم. سعدی. حسن تو دایم بدین قرار نماند مست تو جاوید در خمار نماند. سعدی. دایم خمار با می و خارست با رطب. ابن یمین. دلا دایم گدای کوی او باش بحکم آنکه دولت جاودان به. حافظ. و دایم در خدمت ایشان بودم. (انیس الطالبین نسخۀ کتابخانه مؤلف ص 204). ترمیق، دایم نگریستن بر ضعف. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب). تدنیق، دایم نگریستن بچیزی. ارها، دایم گردانیدن. (تاج المصادر بیهقی). ادمان، دایم کردن. ارهان، دایم کردن. دایم داشتن. (منتهی الارب). دایم شدن. الدام، دایم شدن تب. الثاث، دایم شدن باران. تنته، دایم شدن آب و جز آن. دتون، دایم شدن آب و جزآن. وصوب، دایم شدن. ارباب، دایم شدن. (تاج المصادربیهقی). الحاح، دایم باریدن ابر. پیوسته باریدن باران. (منتهی الارب). امتهان، دایم بکار داشتن چیزی را. اقراء، دایم داشتن: دایم داشتن جل بر پشت ستور. ادامه، دایم داشتن. اقامه، دایم داشتن. (تاج المصادر بیهقی). ظل ظلیل، سایۀ دایم و پیوسته. - حمای دایم، تب متصل و بدون فترت. تب که پیوسته آید و فاصله ندهد و نگسلد. تب لازم. تب که از تن نگسلد و همیشه باشد. ، آرمیده
مونث دایم یا قضیه دایمه قضیه است که حکم در آن به دوام اسبت محمول بموضوع باشد اعم از آنکه دوام در ضمن ضرورت باشد یا نه مثل (هر انسانی دایماحیوان است) و بنابرین قضیع دایمه اعم از قضیه ضروریه است
مونث دایم یا قضیه دایمه قضیه است که حکم در آن به دوام اسبت محمول بموضوع باشد اعم از آنکه دوام در ضمن ضرورت باشد یا نه مثل (هر انسانی دایماحیوان است) و بنابرین قضیع دایمه اعم از قضیه ضروریه است
