جدول جو
جدول جو

معنی خیزبه - جستجوی لغت در جدول جو

خیزبه
(زَ بَ)
گوشت پاره. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(زَ / زِ)
خیز. خیزش. عمل خیزیدن.
- کون خیزه، نوعی رفتار است که شخص خاصه کودک در حال نشستن با لغزانیدن لگن خاصره و دو پا از نقطه ای بنقطه دیگر می رود
لغت نامه دهخدا
(خُ زَ بَ)
کان زر. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
لغت نامه دهخدا
(بَ / بِ)
خیزاب. رجوع به خیزاب شود
لغت نامه دهخدا
(خَ دَ بَ)
رای مرد، امر اول مرد. منه: اقبل علی خیدبتک، اقبل علی امرک الاول. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
لغت نامه دهخدا
(خَ زَ قَ)
نوعی از تره. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
لغت نامه دهخدا
(زَ بَ)
تیزآب. تیزآبه. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
به پیش شیری، صد خر همی ندارد پای
دومن سرب بخورد ده ستیر تیزبهی.
ناصرخسرو (از یادداشت ایضاً)
لغت نامه دهخدا
(خَ زِ بَ)
مؤنث خزب. شتر ماده ای که پستانش آماسیده باشد یا در زهدان ثاّلیل بود که بدان متأذی میشود. (منتهی الارب). رجوع به خزب شود
لغت نامه دهخدا
(خَ زَ بَ)
نام معدنی است. (یاقوت)
لغت نامه دهخدا
(خَ زَ)
گوشت نرم و نازک. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
لغت نامه دهخدا
(خَ بَ)
نومیدی. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).
- امثال:
الهیبه خیبه، چون بترسی بنومیدی بازگردی. (منتهی الارب).
- خیبه لزید، دعای بد است مر زید را. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(تَ)
ناامید گردیدن، زیان کار شدن، کافر و ناسپاس گردیدن، نرسیدن بمطلوب. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
لغت نامه دهخدا
تصویری از خزیبه
تصویر خزیبه
کان زر
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از خیبه
تصویر خیبه
نومیدی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از خیزابه
تصویر خیزابه
آذی
فرهنگ واژه فارسی سره
مجموعه ی خیزده پل و خیزده کمون را گویند که از ادوات و متعلقات
فرهنگ گویش مازندرانی
کلون در، وسیله ای سورتمه مانند
فرهنگ گویش مازندرانی