معنی خوهر در لغت نامه دهخدا

خواهر. (ناظم الاطباء). مخفف خواهر. (آنندراج). همشیره. اخت:، ای شه آسمان بقا وی مه مشتری لقا، ای سر پیر چرخ را زیر قدم چو خور نهی، روز وغا که از سر پرچم رایت ظفر، سلسله های عنبرین بر سر سه خوهر نهی.، بدرچاچی (از آنندراج)

معنی خوهر - جستجوی لغت در جدول جو

خوهر(خوَ / خُ هََ)

لغت نامه دهخدا

خوهر

فرهنگ گویش مازندرانی

گوهر

(دخترانه)

سنگ قیمتی و گرانبها، سرشت، نهاد، اصل و نسب، نژاد

فرهنگ نامهای ایرانی

جوهر

(دخترانه)

گوهر

فرهنگ نامهای ایرانی

شوهر

همسر زن، شو، شوی

فرهنگ فارسی عمید

خوار

بانگ گاو، گوساله و گوسفند

فرهنگ فارسی عمید

خوره

جذام، بیماری عفونی مزمن که از علائم آن کم خونی، خستگی زیاد، سردرد، اختلال در دستگاه تنفس و دستگاه گوارش، درد مفاصل، تب، زکام و خونریزی از بینی می باشد، گاهی مادۀ متعفنی از بینی خارج می شود، موهای پلک و ابروها می ریزد، لکه هایی در پیشانی و چانه بروز می کند و لب ها و گونه ها متورم می شود، داءالاسد، لوری، کلی، آکله
کنایه از علاقه مند، طعمه

جُذام، بیماری عفونی مزمن که از علائم آن کم خونی، خستگی زیاد، سردرد، اختلال در دستگاه تنفس و دستگاه گوارش، درد مفاصل، تب، زکام و خونریزی از بینی می باشد، گاهی مادۀ متعفنی از بینی خارج می شود، موهای پلک و ابروها می ریزد، لکه هایی در پیشانی و چانه بروز می کند و لب ها و گونه ها متورم می شود، داءُالاَسَد، لوری، کُلی، آکِلِه
کنایه از علاقه مند، طعمه

فرهنگ فارسی عمید

جوهر

هر نوع مادۀ رنگی که در رنگرزی و تولید مواد غذایی کاربرد دارد، مایع رنگی صنعتی که در تولید نوشت افزار کاربرد دارد،
استعداد و شایستگی، حقیقت، اصل و خلاصۀ چیزی،
در فلسفه مفرد جواهر، مقابل عرض، آنچه قائم به ذات باشد،
مفرد جواهر، هر یک از سنگ های گران بها مانند الماس، زمرد، یاقوت، فیروزه و مروارید که بیشتر برای زینت به کار برده می شود،
کنایه از درخشش، جلا
جوهر بوره: در علم شیمی اسید بوریک
جوهر سرکه: در علم شیمی اسیداستیک
جوهر فرد: در فلسفه ذره که قابل تجزیه نباشد، جزء لایتجزا
جوهر گوگرد: در علم شیمی اسیدسولفوریک
جوهر مورچه: در علم شیمی اسیدفرمیک

هر نوع مادۀ رنگی که در رنگرزی و تولید مواد غذایی کاربرد دارد، مایع رنگی صنعتی که در تولید نوشت افزار کاربرد دارد،
استعداد و شایستگی، حقیقت، اصل و خلاصۀ چیزی،
در فلسفه مفرد جواهر، مقابلِ عرض، آنچه قائم به ذات باشد،
مفرد جواهر، هر یک از سنگ های گران بها مانند الماس، زمرد، یاقوت، فیروزه و مروارید که بیشتر برای زینت به کار برده می شود،
کنایه از درخشش، جلا
جوهَر بوره: در علم شیمی اسید بوریک
جوهَر سرکه: در علم شیمی اسیداستیک
جوهَر فرد: در فلسفه ذره که قابل تجزیه نباشد، جزء لایتجزا
جوهَر گوگرد: در علم شیمی اسیدسولفوریک
جوهَر مورچه: در علم شیمی اسیدفرمیک

فرهنگ فارسی عمید

خوگر

ویژگی انسان یا حیوانی که با کسی انس و الفت گرفته است، مانوس، برای مثال دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود / نازپرورد وصال است مجو آزارش (حافظ - ۵۶۰)

فرهنگ فارسی عمید