- خوزعه(خَ زَ عَ)
ریگ تودۀ جدا از معظم توده ها. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
معنی خوزعه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خُ عَ)
لغت نامه دهخدا
آب بینی و دماغ. (منتهی الارب) (از تاج العروس). مخاط و رطوبتی که از بینی آید. (ناظم الاطباء)
(زَ / زِ)
لغت نامه دهخدا
طاق نصرت. (ناظم الاطباء). خوازه، اطاقی که عروس در آنجا منتظر ورود داماد میشود. (ناظم الاطباء). حجله
(رُ)
لغت نامه دهخدا
مغلوب شدن و گریختن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) : قوزع الدیک قوزعه، مغلوب شد و گریخت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)
(زی یَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به خوز: جد محمد بن عبداﷲ میمون خوزیه بود. (ترجمه تاریخ یمینی) ، تأنیث خوزی است. (یادداشت مؤلف)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
چوب در کون کسی کردن، و این عمل نوعی از کشتن بوده که در قدیم معمول می داشته اند. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
(خَ تَ عَ)
لغت نامه دهخدا
مرد کوتاه. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ، مرد صحیح. (از منتهی الارب). منه: هو اصح من الخوتعه
(وَ زَ عَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ وازع. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). به معنی سرهنگ و سالارلشکر و مهتمم امورات آن. (منتهی الارب) (آنندراج)
