معنی خنسری در لغت نامه دهخدا

مردی که در محل زیانکاری باشد. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). ج، خناسره. منه: رجل خنسری

معنی خنسری در لغت نامه دهخدا

ضلالت، هلاکت، غدر، لئامت. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

معنی خنسری - جستجوی لغت در جدول جو

خنسری

لغت نامه دهخدا

خنسری

لغت نامه دهخدا

خنجری

(خَ جَ ی ی)

بمانند خنجر. بشکل خنجر.
- خنجری اللحیه، زشت ریش. (منتهی الارب) ، خنجرساز

لغت نامه دهخدا

خنجری

(خَ جَ)

قسمی از تیره کاکتس ها که برگ آن شکل خنجر دارد. (یادداشت مؤلف) ، نام سازی است. (آنندراج). یک نوع طبل کوچک. (ناظم الاطباء) : مریخ شمشیر خود را گذاشته کف به خنجری قوالان کشد. (ملاطغرا بنقل ازآنندراج) ، منسوب به خنجر. (یادداشت بخط مؤلف) ، رنگارنگی ابریشم. (ناظم الاطباء) ، چون خنجر. (یادداشت بخط مؤلف).
- غضروف خنجری، نام استخوانی غضروفی پهن در زیر سینه که سوی زیرین آن مائل به استداره است. (یادداشت بخط مؤلف) : اندرین استخوانهای سینه غضروفی پیوسته است پهن آن را خنجری گویند از بهر آنکه با سر خنجر ماند و این غضروف چون سپری است معده را. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

لغت نامه دهخدا

خنجری

(خَ جَ)

دهی است از دهستان کوهپایۀ بخش بردسکن شهرستان کاشمر. با 290تن سکنه. آب آن از قنات و محصول آن غلات و انجیر و انار و شغل اهالی زراعت و مالداری و راه مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

خنسیر

(خِ)

لئیم. فرومایه. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

خیسری

(خَ سَ ریْی)

گمراه. خاسر. زیانکار. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

خیسری

(خَ سَ را)

گمراهی، هلاکی. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ، غدر. ناپاکی. (منتهی الارب)