خلصاالشنه (خَ صَشْ شَ نَ) دوال دوتاه که بر درزهای مشک نهاده دوخته باشند. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) ، آب بی آمیغ که از درزهای مشک تراود. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ادامه... دوال دوتاه که بر درزهای مشک نهاده دوخته باشند. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) ، آب بی آمیغ که از درزهای مشک تراود. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) لغت نامه دهخدا
