معنی خفو در لغت نامه دهخدا

خَفْوْ بهر دو معنی. رجوع به خفو در این لغت نامه شود، زدن بشمشیر. (تاج المصادر بیهقی)، سر جنبانیدن از غلبۀ خواب. (یادداشت بخط مؤلف)، بال زدن مرغ برای پریدن و در پریدن. (یادداشت بخط مؤلف) (از تاج المصادر بیهقی)، جستن رگ. (از تاج المصادر بیهقی)، درخشیدن برق. خُفُوّ. سست درخشیدن برق در ابر. (یادداشت بخط مؤلف). رجوع به خُفُوّ در این لغت نامه شود. منه: خفا البرق خفواً، هویدا گردیدن شی ٔ. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). خُفُوّ، منه: خفا الشی ٔ

معنی خفو در لغت نامه دهخدا

برقی که از کنارۀ ابر بدرخشد و منبسط گردد و چون جزئی و ضعیف بنظر آید آنرا ومیض گویند و اگر عموماً بدرخشد آنرا عتیقه نامند. خُفُوّ. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد)

معنی خفو در لغت نامه دهخدا

برقی که از کناره ابر بدرخشد و منبسط گردد. خَفو. (منتهی الارب). رجوع به خَفو در این لغت نامه شود

معنی خفو - جستجوی لغت در جدول جو

خفو

لغت نامه دهخدا

خفو

لغت نامه دهخدا

خفو

لغت نامه دهخدا

خفو

فرهنگ لغت هوشیار

خفوش

(خَ)

نوعی نان ارزن است. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

خفوف

(خَفْ فو)

کفتار. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

خفوت

(تَ)

آرمیدن و خاموش شدن. بمردن، بلند نکردن آواز را. (منتهی الارب) (ازتاج العروس) (از لسان العرب). منه: خفت لصوته خفو

لغت نامه دهخدا

خفوت

(خَ)

زن لاغر. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) ، زنی که تنها پسند آید نه در میان زنان. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

خفود

(خَ)

ناقه ای که بچه ناقص افکند. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). منه: ناقه خفود

لغت نامه دهخدا

خفور

(تَ)

خفر. رجوع به خفر در این لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

خفوف

(تَ)

مصدر دیگری است برای خف. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). رجوع به خف در این لغت نامه کنید

لغت نامه دهخدا

خفوق

(تَ)

غایب شدن ستاره. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). فروشدن ستاره، سر جنبانیدن از خواب. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). منه: خفق فلان، گذشتن بیشتر از شب، پریدن مرغ. منه: خفق الطائر، تیز دادن ماده شتر. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). خفقت الناقه

لغت نامه دهخدا

خفوق

(خَ)

تیزدهنده. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). منه: ناقه خفوق

لغت نامه دهخدا

خفوق

(خُ)

باریکی میان اسب. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

خفوه

(تَ)

پنهان و پوشیده کردن. به پنهانی کاری را انجام دادن. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (ازلسان العرب) (از اقرب الموارد). منه: خفی له خفوه