- خطاب
مخاطب قرار دادن کسی، با کسی رویاروی سخن گفتن، عنوان، لقب، حکم
معنی خطاب - جستجوی لغت در جدول جو
- خطاب (خَطْ طا)
ابن ابی القاسم قره حصاری. وی یکی از شراح کنزالدقائق عبدالله بن احمد است که علاوه بر آن منظومۀ نسفی را نیز در دو جلد شرح کرده است. او بقرن هشتم هجری میزیست
ابن یوسف بن الانبازی قرطبی متوفی به 450 هجری قمری از نویسندگانست و او راست: کتاب توشیح مختصر شرح الزاهر عبدالرحمن بن اسحاق. (یادداشت بخط مؤلف)
نام او سلیمان ابی جعفر بن ایمن کاتب خطاب بن ابی خطاب و از اهل دعوت و یکی از بلغای زبان عرب بود. (از الفهرست ابن الندیم)
ابن یوسف بن الانبازی قرطبی متوفی به 450 هجری قمری از نویسندگانست و او راست: کتاب توشیح مختصر شرح الزاهر عبدالرحمن بن اسحاق. (یادداشت بخط مؤلف)
نام او سلیمان ابی جعفر بن ایمن کاتب خطاب بن ابی خطاب و از اهل دعوت و یکی از بلغای زبان عرب بود. (از الفهرست ابن الندیم)
- خطاب (خَطْ طا)
متصرف در خطبه، یعنی کسی که عارف به امر خطبه باشد و مشغول بدان و موقع آن در میان طرفین باشد. (از ناظم الاطباء) (از تاج العروس)
- خطاب (خِ)
دهی است از دهستان تکمران بخش شیروان شهرستان قوچان، واقع در هیجده هزارگزی شمال باختری شیروان سر راه مالرو عمومی زیارت بقوری دربند. دارای 2890تن سکنه است. آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات و بنشن و شغل اهالی زراعت، مالداری و قالیچه بافی می باشد. راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
- خطاب
در خطبه تصرف داشتن
- خطاب ((خَ طّ))
بسیار خطاب کننده
- خطاب ((خِ))
سخنی که رویاروی گفته شود
- خطاب
سخن
- خطاب
عتاب، بازخواست، سرزنش، عنوان، مخاطبه، گفتگو، حکم، دستور، فرمان، امر
- خطاب
عنوانٌ
- خطاب
Allocution
- خطاب
allocution
- خطاب
alocução
- خطاب
ভাষণ
- خطاب
речь
- خطاب
Ansprache
- خطاب
промова
- خطاب
przemówienie
- خطاب
خطاب، آدرس
- خطاب
خطاب
- خطاب
hotuba
- خطاب
allocuzione
- خطاب
hitabe
- خطاب
연설
- خطاب
弁論
- خطاب
נאום
- خطاب
भाषण
- خطاب
讲话
- خطاب
คำปราศรัย
- خطاب
toespraak
- خطاب
alocución
- خطاب
pidato
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
خطبه خواندن وعظ کردن، سخنرانی خطیبی، هر چه مفید اعتقاد غیر جازم بود و آن صناعتی است که با وجود وی ممکن باشد اقناع جمهور در آنچه که باید ایشانرا بدان تصدیق حاصل آید بقدر امکان. و گفته اند خطابت قوت است بر تکلف اقناع ممکن در هر یکی از امور مطروده به (قوت) ملکه نفسانی خواهند که یا بتلم قوانین حاصل شود یا بحصول تجربه از کثرت مزاولت افعال. یا فن خطابت. نزد قدمانیکی از بخشهای علوم منطقیه است
سخنرانی، کلامی که بصورت رسمی که در سر جمع بطول گویند، فریب بوسیله زبان
سخنورانه، راستنمود بر انگیختن شنونده به انجام کاری که سود او در آن است بی نیازاز فرنود آوری (استدلال) منسوب به خطابه. یا قیاس خطابی. قیاسی است مرکب از مقدمات مقبوله یا مظنونه و غرض از خطابه و قیاس خطابی ترغیب مردم است در آنچه آنان را سود دارد از امور معاش و معاد