- خزفی (خَ زَ)
کوزه گر. (از ناظم الاطباء) ، سفالگر. (از ناظم الاطباء) ، کوزه فروش. (از ناظم الاطباء)
معنی خزفی - جستجوی لغت در جدول جو
- خزفی (خَ)
در اصطلاح پزشکان نوع چهارم از انواع چهارگانه جرب چشم است. (از بحر الجواهر) ، سفالین. (یادداشت بخط مؤلف)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خَ با)
لغت نامه دهخدا
منزلی بوده مر بنی سلمه را بین مسجد ذوقبلتین تا مذاد اغیرها النبی صلی الله علیه و آله و سلم و سماها صالحا تفاؤلا بالخزب. (منتهی الارب)
شعبه ای است از رود جراحی، (یادداشت بخط مؤلف)
(خَ)
لغت نامه دهخدا
پشتی. عقبی. چیزی که در پس واقع شود. ضد قدامی. (ناظم الاطباء). (از: خلف عربی + یای نسبت فارسی)
(عَ زَ)
لغت نامه دهخدا
یحیی بن عبدالله بن محمد بن احمد بن محمد لخمی عزفی، مکنی به ابوعمر. از امیران سبته بود و به سال 677 ه. ق. متولد شد و در سال 710 با او بیعت شد و بسال 719 درگذشت. عزفی مردی فقیه و فاضل و شجاع بود و خطی خوش داشت. (از الاعلام زرکلی از ازهارالریاض و الدرر الکامنه)
(مَ فی ی)
لغت نامه دهخدا
مرد ترسانیده شده. (منتهی الارب مادۀ ’زف ی’) (اقرب الموارد). ترسانیده شده. (ناظم الاطباء)
(خَ زَ)
لغت نامه دهخدا
در قفقاز باد سرد که از شمال وزد. مقابل گیله باد که باد جنوب است و از جنوب وزد. (یادداشت بخط مؤلف)
(خَ زَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به خزران که نام ملکی است. (غیاث اللغات) (آنندراج). منسوب به دربند خزران. (از انساب سمعانی) :
بخاری و خزری وگیلی و کرد
بنان پاره هر چار هستند خرد.
نظامی
بخاری و خزری وگیلی و کرد
بنان پاره هر چار هستند خرد.
نظامی
پنهان و پوشیده، (منتهی الارب)، ج، خوافی، (منتهی الارب)،
پری، (منتهی الارب)، ج، خوافی
پری، (منتهی الارب)، ج، خوافی
اهل خاف، کسی که بشهرستان خاف منسوب باشد
یکی از شعرای متأخر ایران است که منظومه ای بنام چهاردرویش دارد، (قاموس الاعلام ترکی ج 3 ص 2012)
(خَ ما)
لغت نامه دهخدا
شترانی که خزامه در بینی آنها کرده باشند. (منتهی الارب). یقال: ابل خزمی. (منتهی الارب) (از لسان العرب)
باد توفان زای دریای خزر