معنی خزاق در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان حومه بخش قمصر شهرستان کاشان، واقع در 15 هزارگزی شمال باختری کاشان و یک هزارگزی شمال باختری کاشان و یک هزارگزی باختر شوسۀ کاشان قم. این ده در دامنۀ کوه قرار دارد با آب وهوای معتدل. آب آن از قنات و چشمه و محصول آن غلات وپنبه و تنباکو و میوه. شغل اهالی زراعت و گله داری، صنایع دستی زنان قالی بافی. برج خرابه شاه میرزا از آثار قدیم آنجاست. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

معنی خزاق در لغت نامه دهخدا

اسم موضعی است در بلاد عرب: برمل خزاق اسلمه الصریم. (از معجم البلدان یاقوت)

معنی خزاق در لغت نامه دهخدا

در عربی ’یا خزاق !’ می گویند و آن دشنام است از خزق که به معنی سرگین افکندن باشد. (منتهی الارب)، سرگین انداز. (ناظم الاطباء)

معنی خزاق - جستجوی لغت در جدول جو

خزاق

لغت نامه دهخدا

خزاق

لغت نامه دهخدا

خزاق

لغت نامه دهخدا

خزان

(دخترانه)

نام سومین فصل سال، پس از تابستان و پیش از زمستان، پاییز

فرهنگ نامهای ایرانی

رزاق

(پسرانه)

روزی دهنده، از نامهای خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

رزاق

رزق دهنده، روزی دهنده، روزی رساننده، از نام ها و صفات خدای تعالی

فرهنگ فارسی عمید

خزان

پاییز
در حال خزیدن

فرهنگ فارسی عمید

خلاق

آفریننده، آفریدگار

فرهنگ فارسی عمید

خزاز

فروشندۀ خز

فرهنگ فارسی عمید

بزاق

آب دهان که از غده های مخصوص زیر زبان ترشح می شود و علاوه بر نرم کردن غذا مقداری از نشاستۀ آن را تبدیل به قند می کند، آب لزج که از دهان انسان یا حیوان خارج می شود، آب دهن، تف، تفو، خیو، خدو، بفج

فرهنگ فارسی عمید

قزاق

قومی از تاتار که در قرن هفتم هجری مطیع چنگیز شدند، نام قدیم سربازان روس که کلاه پوست بزرگ و قبای بلند می پوشیدند، سرباز ایرانی که زیر نظر روس ها تعلیم داده می شد

فرهنگ فارسی عمید

خناق

دیفتری، بیماری واگیرداری که باعث ایجاد عشایی کاذب در حلق و حنجره می شود، از عوارض آن گلودرد، تب، سرفه، گرفتگی صدا و در صورت وخامت، ناراحتی های قلبی، کلیوی و فلج دست و پا را موجب می شود، بادزهره، زهرباد

فرهنگ فارسی عمید

خلاق

آفریننده بهره از نیکی نرم هموار کرکمبویه (عطر زعفران) آفریننده آفریدگار، خدای تعالی که آفریننده جهان و جهانیانست. آفریننده، آفریدگار، یکی از نامهای خدایتعالی

فرهنگ لغت هوشیار

لزاق

چسب، گای

فرهنگ لغت هوشیار

قزاق

سرباز سربازسوار فردی از قوم قزاق، سرباز سواره نظام روسی (در عهد تزارها و اواخر قاجاریه)، سرباز ایرانی که تحت تعلیمات صاحبمنصبان روسی تربیت شده به لباس روسی ملبس بودند (اواخر قاجاریه)

فرهنگ لغت هوشیار