معنی خزاع در لغت نامه دهخدا

مرگ. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد)

معنی خزاع در لغت نامه دهخدا

نام یکی از نجبای معاصر اسکندر بوده است. (از ناظم الاطباء)

معنی خزاع - جستجوی لغت در جدول جو

خزاع

لغت نامه دهخدا

خزاع

لغت نامه دهخدا

خزاع

فرهنگ لغت هوشیار

خزان

(دخترانه)

نام سومین فصل سال، پس از تابستان و پیش از زمستان، پاییز

فرهنگ نامهای ایرانی

خزاز

فروشندۀ خز

فرهنگ فارسی عمید

خداع

فریبکار، مکار

فرهنگ فارسی عمید

خداع

حیله گری، فریبکاری

فرهنگ فارسی عمید

خزان

پاییز
در حال خزیدن

فرهنگ فارسی عمید

نزاع

جدال، ستیزه، گفتگو و کشمکش، مجادله، بگو مگو، آرزومندی، مشتاقی

فرهنگ فارسی عمید

خازع

(زِ)

نام شخصی بوده که در خوارزم بر الب ارسلان خروج نمود و شکست یافت. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا از حبیب السیر چ تهران)

لغت نامه دهخدا

بزاع

(بُ)

مرد ظریف چرب زبان و زیرک را گویند. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). زیرک. (مهذب الاسماء نسخۀ خطی)

لغت نامه دهخدا

خزاعل

(خَ عِ)

نام یکی از ولایت های بغداد است. (از قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

خزاعه

(خُ عَ)

نام پادشاهی است که بعد از قحط به مکه آمد. (شرفنامۀ منیری) :
خزاعه بیامد چو او گشت خاک
برنج و به بیداد و بی ترس و باک.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

خزاعه

(خُ عَ)

نام حی ای است از ازد و از آن جهت این قوم را خزاعه می گویند که ازد چون از مکه خارج شدند تا در دیگر شهرها پراکنده شوند قسمتی از قوم ازد از دیگران بریدند و در مکه اقامت کردند و به خزاعه مشهور شدند. رجوع شود به حدائق ص 136و عیون الاخبار ج 5 ص 57 و تاریخ اسلام ص 42، 43 و 97

لغت نامه دهخدا

خزاعه

(خُ عَ)

قطعۀ بریده از چیزی. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

خزاعی

(خُ)

محمد بن واثق خزاعی. یکی از کسانی بود که به ابوالفضل جعفر بن معتصم بن هرون الرشید مهدی بیعت کرد. (تاریخ گزیده چ لیدن ص 323)
عبدالرحمن بن خلف از کاتبان ابوبکر بود در مدینه. (از تاریخ گزیده چ لیدن ص 185)

لغت نامه دهخدا

خزاعی

(خُ عی ی)

منسوب به خزاعه که قبیله ای است از اعراب. (انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا