- خرفروش (چَوَ دَ / دِ)
آنکه خر فروشد. آنکه الاغ فروشد. (یادداشت بخط مؤلف)
معنی خرفروش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
روسپی، خودنما، خودستا، لاف زن، برای مثال بر در میخانه رفتن کار یک رنگان بود / خودفروشان را به کوی می فروشان راه نیست (حافظ - ۱۶۰)
(خَ فُ)
لغت نامه دهخدا
فروشندگان خر. (یادداشت بخط مؤلف) ، بازاری که در آن خر فروش و خرید میشود. اصل آن ’بازار خرفروشان’ است که کلمه ’بازار’ از آن حذف گردیده و خود ’خرفروشان’ آن معنی را می دهد. (یادداشت بخط مؤلف) :
فردات برم بخرفروشان
گویم که خریست نادره تر.
سوزنی.
- جنگ خرفروشان، جنگ زرگری. جنگ دروغین. (یادداشت مؤلف)
فردات برم بخرفروشان
گویم که خریست نادره تر.
سوزنی.
- جنگ خرفروشان، جنگ زرگری. جنگ دروغین. (یادداشت مؤلف)
(دُ خوا / خا دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
در فروشنده. فروشندۀ در. آنکه در فروشد:
لعل و در بیش از آنکه قدر و قیاس
داندش درفروش و لعل شناس.
نظامی
لعل و در بیش از آنکه قدر و قیاس
داندش درفروش و لعل شناس.
نظامی
(نَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
فروشندۀ سر. آنکه کلۀ گوسفند و بز فروشد. کله فروش:
پدید آمدش سرفروشی براه
وزو دور بد پهلوان سپاه
یکی پاک چپین پوشیده داشت
بسی سر برو بر همی برگذاشت.
فردوسی
پدید آمدش سرفروشی براه
وزو دور بد پهلوان سپاه
یکی پاک چپین پوشیده داشت
بسی سر برو بر همی برگذاشت.
فردوسی
(اَ دا)
لغت نامه دهخدا
کنایه از کسی است که بظاهر خود را خوب وانماید و بباطن بد باشد. (برهان) (از فرهنگ رشیدی) (از انجمن آرا) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) :
کم شنیدم چو تو لتنبانی
ترفروشی و خشک جنبانی.
سنائی.
، ریاکار و منافق و محیل و مکار و غدار و شریر، خودبین. (از ناظم الاطباء)
کم شنیدم چو تو لتنبانی
ترفروشی و خشک جنبانی.
سنائی.
، ریاکار و منافق و محیل و مکار و غدار و شریر، خودبین. (از ناظم الاطباء)
آنکه خود را در معرض استفاده شهوت کسان قرار دهد و از آنجا کسب معاش کند، متکبر خود پرست
پستانداری است علفخوار جزو راسته جوندگان باندام گربه دارای گوشهای دراز و لبهای شکافدار. دستهای وی از پاها کوتاهتر است و بسیار تند میرود و آن دارای اقسامی است ارنب
