معنی خردبخش در لغت نامه دهخدا

عقل آفرین. بخشندۀ عقل و خرد:، ای درون پرور برون آرای، وی خردبخش بیخردبخشای.، سنائی (حدیقه).، گفت ما را تو از خداوندی، هم خردبخش و هم خردمندی.، نظامی.، خدای خردبخش بخردنواز، همان ناخردمند را چاره ساز.، نظامی

معنی خردبخش در فرهنگ لغت هوشیار

عقل آفرین، بخشنده عقل و خرد

معنی خردبخش - جستجوی لغت در جدول جو

خردبخش

لغت نامه دهخدا

خردبخش

فرهنگ لغت هوشیار

خدابخش

(پسرانه)

عطای الهی، بخشیده خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

دادبخش

بخشندۀ عدل و داد، داد دهنده، عادل

فرهنگ فارسی عمید

مرادبخش

ویژگی کسی یا چیزی که مراد و آرزوی کسی را برآورده سازد، برای مثال هزار جهد بکردم که یار من باشی / مرادبخش دل بی قرار من باشی (حافظ - ۹۱۲)

فرهنگ فارسی عمید

خردمنش

(خُ مَ نِ)

اندک نگرش. کم بین:
هرگز ندهد خردمنش را بر خود راه
کز خردمنش محتشمان را حدثان است.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

خردنقش

(خُ نَ)

کوچک نقش. آن پارچه که شکل های کوچک و خرد دارد:
هر درختی پرنیان چینی اندر سر کشید
پرنیان خردنقش سبزبوم لعل کار.
فرخی.
قبای سقلاطون بغدادی بود سپیدی سپید، سخت خردنقش پیدا. (تاریخ بیهقی) ، آن که هیکل و جسم کوچک دارد

لغت نامه دهخدا

خردبرگ

(خُ بَ)

شنبلید. گلی است زرد خردبرگ و خوشبوی. (لغت نامۀ اسدی) :
من رهی آن نرگسک خردبرگ
برده بکنبوره دل از جای خویش.
شهید بلخی

لغت نامه دهخدا

خردبین

(بِهْ گُ)

مته بخشخاش گذار. کوته نظر، و آن صفت ذم است

لغت نامه دهخدا

خردپوش

(خِ رَ)

آنکه عقل او برتر از دیگران است. (از آنندراج) :
در کندی شمشیر زبان قاتل سیفم
در پردۀ اندیشه خردپوش ظهیرم.
عرفی (دیوان چ جواهری ص 156)