معنی خربوطی - جستجوی لغت در جدول جو

خربوطی(خَ)

لغت نامه دهخدا

خربزه، میوه ای بیضی شکل، درشت، شیرین، معطر و آبدار با پوست ضخیم، بوتۀ این میوه که کوتاه و ساقه هایش بر روی زمین خوابیده است

فرهنگ فارسی عمید

خرگوشی

(خَ)

عبدالملک بن ابی عثمان نیشابوری خرگوشی، مکنی به ابوسعید (خرجوشی). از فقیهان بود و بسال 408 هجری قمری درگذشت و او را ’تهذیب الاسرار فی طبقات الاخبار’ است. رجوع به خرجوشی شود

لغت نامه دهخدا

خرپولی

(خَ)

حالت خرپول. حالت آنکه پول زیاد فراهم آورده است و استفادۀ شایان نمیکند

لغت نامه دهخدا

خربوزه

(خَ زَ / زِ)

خربز. خربزه. تلفظ دیگریست در خربزه: از حکمت باری تعالی در مصر خربوزه به انواع است بطوری که چون شخص فقیری در آن دشت پرحرارت تشنه و بی طاقت شود، میتواند که با جزئی پول خریده نائرۀ عطش خودفرونشاند. (قاموس کتاب مقدس). رجوع به خربزه شود

لغت نامه دهخدا

حربونی

(حَ)

منسوب به حربونه، نام جدی از اجداد عرب. (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

خرگوشی

(خَ)

منسوب به خرگوش که نام کوچه ای است به نیشابور. (از انساب سمعانی). رجوع به خرجوشی شود

لغت نامه دهخدا

خرگوشی

(خَ)

دهی است از دهستان پایین جام بخش تربت جام شهرستان مشهد، واقع در 36هزارگزی جنوب خاوری تربت جام. این دهکده در جلگه قرار دارد با آب و هوای گرمسیری، آب آن از قنات و محصول آن غلات و پنبه وتریاک و زیرۀ سبز و شغل اهالی زراعت و مالداری و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

خرزوری

(خَ)

پرقدرتی. زورمندی. بسیارزوری

لغت نامه دهخدا

خرسوکی

(خِ)

نام قصبه ای است بکنار جزیره قبرس در محل قدیمی آقاماس. (از قاموس الاعلام ترکی ج 3)

لغت نامه دهخدا

خرایطی

(خَ یِ)

محمد بن جعفر خرایطی، مکنی به ابوبکر از اخباریان حسن است و او را تصانیف نیکوست. خرایطی در شام سکونت گزید و بدانجاحدیث گفت. او احادیث خود را از اهل حدیث شنید و بعدبدمشق رفت و سپس به عسقلان و در آنجا بحدود 327 یا 324 ه. ق. جهان را بدرود گفت. (از انساب سمعانی)

محمد بن جعفر خرایطی، مکنی به ابوبکر از اخباریان حسن است و او را تصانیف نیکوست. خرایطی در شام سکونت گزید و بدانجاحدیث گفت. او احادیث خود را از اهل حدیث شنید و بعدبدمشق رفت و سپس به عسقلان و در آنجا بحدود 327 یا 324 هَ. ق. جهان را بدرود گفت. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

خردوری

(خِ رَدْ وَ)

عقل. دانش. احساس. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خرعونی

(خَ)

منسوب به خرعون که قریه ای است از قرای سمرقند. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

خرنوبی

(خَ)

مانند خرنوب. (یادداشت بخط مؤلف).
- خرنوبی الشکل، بشکل خرنوب. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

سخریوطی

(سِ خَ)

یهودا سخریوطی، اسخریوطی. نسبتی است که به یکی از دوازده حواری عیسی علیه السلام داده اند و او بخاطر مقداری پول به آن حضرت خیانت کرد و نامش معادل خائن بکار می رود

لغت نامه دهخدا

فربودی

(فَ)

مخفف فربوددین است و آن کسی باشد که در دین و ملت خود راست و درست باشد. (برهان). رجوع به فربود شود

لغت نامه دهخدا

خرجوشی

(خَ)

منسوب به خرجوش

لغت نامه دهخدا

خرائطی

(خَ ءِی ی / ی)

نام یکی از اخراج کنندگان اخیار بوده است و او را کتابی است بنام ’هواتف’ و همچنین ’مکارم الاخلاق’. رجوع به تاریخ الخلفاء ص 132 و کشف الظنون شود

لغت نامه دهخدا

خرائطی

(خَ ءِ)

منسوب به خرائط. رجوع به خرائط در این لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

خرباوی

(خَ)

باسیلیوس خرباوی الخوری او از کاهنان کلیسای ارتدکسی نیکولای سوریه ای در بروکلن نیویورک بود. او راست: 1- تاریخ روسیه از عهد قدیم تا زمان حاضر (چ نیویورک سال 1911 میلادی ص 718). 2- تاریخ ولایات متحده از زمان اکتشاف آن تا زمان حاضر که در ذیل آنان تاریخ مهاجرت سوریه ای ها به آمریکا نیز آمده است (چ نیویورک سال 1913 میلادی ص 912). (از معجم المطبوعات)

لغت نامه دهخدا

خربوی

(خَ)

عثمان خربوی. یکی از نویسندگان عرب است. (از معجم المطبوعات)

لغت نامه دهخدا

خابوری

نسبت است بخابور، رجوع به انساب سمعانی شود

لغت نامه دهخدا

خربوطلی

(خَ طَ)

شیخ محمد بن احمد خربوطلی (خربوتی). یکی ازدانشمندان مسلمان قرن سیزدهم هجری قمری است. او راست: ’عصیدهالشهده’ در شرح قصیدۀ برده که بسال 1260 ه. ق. در مطبعۀ بولاق بچاپ رسیده است و بعدها دوباره در مطبعۀ آستانه بسال 1289 هجری قمری و 1306 هجری قمری چاپ شد و دارای 228 صفحه است. (از معجم المطبوعات)

شیخ محمد بن احمد خربوطلی (خربوتی). یکی ازدانشمندان مسلمان قرن سیزدهم هجری قمری است. او راست: ’عصیدهالشهده’ در شرح قصیدۀ برده که بسال 1260 هَ. ق. در مطبعۀ بولاق بچاپ رسیده است و بعدها دوباره در مطبعۀ آستانه بسال 1289 هجری قمری و 1306 هجری قمری چاپ شد و دارای 228 صفحه است. (از معجم المطبوعات)

لغت نامه دهخدا

خابوری

شریح بن رمان بن شریح خابوری مکنی به ابی الرمان. سمعانی گوید: پیری نیکوکار از اهل عرابان است (که در ساحل نهر خابور واقع است اندکی از وی حدیث نقل کرده ام و در اواخر سال 534 هجری قمری درحالیکه هنوز حیات داشت وی را ترک گفتم. (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

خربانی

(خَ نی ی)

احمد بن اسحاق بن خربان بصری خربانی، مکنی به ابوعبدالله. اصل او از نهاوند بود. او فقیهی مبرز و فاضل و در زمرۀ بصریان بود. از محمد بن احمد بن عمرو ربیعی و دیگران حدیث شنید و از او ابوبکر برقانی و چند نفر دیگر حدیث کردند. او درس فقه شافعی بر قاضی ابوحامد داد و وفاتش در بصره بحدود 410 ه. ق. اتفاق افتاد. (از انساب سمعانی)

احمد بن اسحاق بن خربان بصری خربانی، مکنی به ابوعبدالله. اصل او از نهاوند بود. او فقیهی مبرز و فاضل و در زمرۀ بصریان بود. از محمد بن احمد بن عمرو ربیعی و دیگران حدیث شنید و از او ابوبکر برقانی و چند نفر دیگر حدیث کردند. او درس فقه شافعی بر قاضی ابوحامد داد و وفاتش در بصره بحدود 410 هَ. ق. اتفاق افتاد. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

خربانی

(خَ نی ی)

سری بن سهل بن خربان جندیشابوری. خربانی از روایان بود. از عبدالله بن رشید و دیگران روایت حدیث دارد و از او جماعتی چون عبدالصمد بن علی حدیث می کنند. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

خربانی

(خَ)

منسوب به خربان که نام جد ابوعبیداﷲ احمد بن اسحاق است. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

خربانی

(خَ)

نگاهداشت خر. مهتری خر. پرستاری خر

لغت نامه دهخدا

خربازی

(خَ)

بازی که در آن مشت و لگد بکار برند و احتمال خطر در آن باشد. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

مخروطی

(مَ)

به اصطلاح علم اشکال هندسی چیزی که یک سر آن مدور و پهن باشد و سر دیگر آن باریک به تدریج بود چنان که شکل گزر باشد. (غیاث) (از آنندراج). هر جسمی که بشکل مخروط باشد. (ناظم الاطباء). آنچه به شکل مخروط باشد. شکلی مجسم که ابتدای او از دایره باشد و هموار و یکسان به تدریج باریکتر میشود تا آنکه سر او به یک نقطه بازآید چنانکه خراط تواند تراشید بر مثال ترنجی که سر او نیک باریک و تیز باشد. (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). صنوبری. کله قندی.
- سطح مخروطی، آن سطحی است که از تغییر مکان خطی موسوم به مولد حاصل شود و آن همواره بر نقطۀ ثابت به نام رأس می گذرد و بر منحنی معینی به اسم هادی متکی است.
- ظل مخروطی، سایه ای به شکل مخروط که بوسیلۀ سیاره ای در جهت مخالف خورشید افکنده شده باشد. (از لاروس).
- مخروطی شکل، هر جسمی که به شکل مخروط باشد. صنوبری شکل.
- مقاطع مخروطی،اگر یک مخروط مستدیر قائم یا دوار را با یک صفحه قطع کنیم بر حسب وضع صفحۀ قاطع یکی از منحنیهای زیر به دست خواهد آمد: بیضی (قطع ناقص) ، هذلولی (قطع زاید) ، سهمی (قطع مکانی). این منحنیها را مقاطع مخروطی نامند و بخشی از هندسه که از خواص منحنیهای مذکور بحث می کند مخروطات نامیده می شود. و رجوع به مخروطات و فرهنگ فارسی معین شود

لغت نامه دهخدا

مخروطی

(در تازی آمده است) : از ریشه پارسی گاو دنبال چرخوکی سرودیس منسوب به مخروط یا سطح مخروطی. سطحی است که از تغییر مکان خطی موسوم به مولدبوجود آید و آن همواره بر نقطه ای ثابت بنام راس میگذرد و بر منحنی معینی باسم هادی متکی است. یا مقاطع مخروطی. اگر یک مخروط مستدیر قایم یا دوار را با یک صفحه قطع کنیم برحسب وضع صفحه قاطع یکی از منحنیهای زیر بدست خواهد آمد: بیضی (قطع ناقص) هذلولی (قطع زاید) سهمی (قطع مکافی)، این منحنیها را مقاطع مخروطی نامند و بخشی از هندسه را که از خواص منحنیهای مذکور بحث میکند مخروطات خوانند. یامخروطیان، جمع مخروطی. تیره ایست از گیاهان باز دانه از رده پیدازادان که غالبا در منطقه معتدله میرویند. ساقه این تیره از گیاهان دارای طبقه مولدی است که آوندهای قرصی چوبی میسازد. برگهای آنها عموما باریک و سوزنی و دارای یک رگبرگ دایمی است و درخت همیشه سبز است. در تمام قسمتهای آنها لوله های شیرابه است که صمغهای مختلف ترشح میکنند. این صمغهابیشتر بنام تربانتین موسومند. میوه گیاهان این تیره مرکب و مخروطی شکل است. انواع مهم گیاهان این تیره عبارتند از: کاج سرو ابهل پیرو سرخدار و صنوبر

فرهنگ لغت هوشیار

خربوزه

گیاهی است از تیره کدوییان که میوه اش درشت و شیرین و آبداراست. بوته آن کوتاه و ساقه هایش روی زمین میخوابد، میوه گیاه مزبور

فرهنگ لغت هوشیار

خرگوشی

منسوب به خرگوش خواب خرگوشی

فرهنگ لغت هوشیار

مربوطه

وابسته

فرهنگ واژه فارسی سره

مضبوطی

استحکام، قدرت

دیکشنری اردو به فارسی

معنی خربوطی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما