- خدل (تَ)
پرگوشت شدن. ستبر شدن. (از معجم الوسیط). خدال. مخادله، پرگوشت و گرد شدن ساق پا. (از متن اللغه) (ازاقرب الموارد) (از معجم الوسیط) (از منتهی الارب)
معنی خدل - جستجوی لغت در جدول جو
- خدل (خَ)
پرگوشت. ستبر. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از متن اللغه) ، پرگوشت ساق پا و دست. (از متن اللغه). منها: مخلخلها خدل، جای خلخال او پرگوشت است. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). ج، خدال
- خدل
پر گوشت، ستبر آگنده گوشتی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خَ /خِ لَ)
لغت نامه دهخدا
زنی که ساق او پرگوشت و گرد باشد. (از متن اللغه) (از منتهی الارب). ج، خدال، زن پرگوشت اعضا و باریک استخوان. (از متن اللغه)
(خَ / خُ / خِ لَ)
لغت نامه دهخدا
دانۀ باریک انگور، ساق درخت صاب. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه)
(خِ لِ)
لغت نامه دهخدا
زن پرگوشت اعضا و باریک استخوان. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). خدله. صاحب متن اللغه می گوید حرف ’میم’ در خدلم زائد است
(خَ دَ لْ لَ)
لغت نامه دهخدا
زن دو ذراع و دو ساق پرگوشت. (از متن اللغه) ، دو ساق پرگوشت. (از منتهی الارب) (از متن اللغه) (از معجم الوسیط). مؤنث و مذکر در آن متساویست، یعنی ’هی خدلج’ و ’هو خدلج’. (از معجم الوسیط)
(خَ دَلْ لَ جَ)
لغت نامه دهخدا
زن آگنده بازو و ساق. (از منتهی الارب) (از متن اللغه) (از معجم الوسیط) : هی خدلجه. (از مهذب الاسماء)
فاسد گردانیدن، تباه نمودن، خراب کردن، زایل شدن عقل بر اثر غصه و حزن مجنون، دیوانه، سخت و تنگ مجنون، دیوانه، سخت و تنگ
سست گردیدن عضو و بخواب رفتن آن، بی حسی پرده، چادر پرده، چادر بی حس بی حس
نقطه سیاه بر روی پوست بدن، دلجوی، دلربای، دل آرای، نیک اختر برادر مادر، دائی برادر مادر، دائی
