معنی خدافر - جستجوی لغت در جدول جو

خدافر

لغت نامه دهخدا

(خُ وَ)

خداوند، مالک، آقا. بیک. مولا. (ناظم الاطباء)

(خَ فِ)

جامه های کهنه. خدافر. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
- امثال:
غرنی برداک من خدافلی، این مثل در حق کسی زده میشود که بجهت طمع در مال غیر مال خود را ضایع گرداند. قالته امراه رأت علی رجل بر دین فتزوجته طامعه فی یساره فالفته معسراً. بعضی ها آن را به کسر کاف ’برداک’ گفته اند. اصل آن عبارت است از: قاله رجل استعار من امراءه بردیها فالبسها ورمی بخلقان کانت علیه فجائت تسترجع بردیها. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خدار

(خِ)

آلتی است که دجر را با لومه جمع میکند. (از متن اللغه).

لغت نامه دهخدا

خدار

(خِ)

قلعتی بعربستان بوده است که از آنجا تا صنعاء یک روز راه فاصله داشته بعضی آن را ’ذوالخدار’و جز آن آورده اند. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

خدار

(خُ)

نام اسپ قتال کلابی است. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خدار

(خَ)

یک نوع گلبنی، یک قسم نهالی. (از ناظم الاطباء). نوعی دوشکی است (رونهالی) ، نوعی پرده است. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خدفر

(خَ فَ)

مفرد خدافر بمعنی جامۀ کهنه است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

خدافروشان

(خُ فُ)

فروشندگان حق تعالی. در آن کنایه است از صوفیان زراق که بظاهر خود را بیارایند. (برهان قاطع) ، ریاکاران و آنان که در ظاهر متدین و در باطن بی اعتقاد باشند. (ناظم الاطباء) ، اهل تصوف ومعرفت. (شرفنامۀ منیری) ، آنان که دعوی خدایی کردند، یعنی شداد و نمرود. (از برهان قاطع). آنان که ادعای الوهیت کردند. (از ناظم الاطباء). صاحب آنندراج می گوید: معنی اخیر از لفظ خدایی فروشان مستفاد می شود نه خدافروشان مگر آنکه بگوییم از قبیل ’یارفروش’ است که بمعنی اظهارکننده یاری مستعمل است

لغت نامه دهخدا

معنی خدافر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما