- خداآزاری (خُ)
حالت آزار دادن خدا. عمل آزار دادن خدا. باز گشت از راه حق. عدم اطاعت حق
معنی خداآزاری - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ گَدَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه از راه خدا برگشته است. آنکه با برگشت از راه خدا رنج خدا دهد:
نامه ات آنست کت آمد بدست
ای خداآزار و ای شیطان پرست.
مولوی
نامه ات آنست کت آمد بدست
ای خداآزار و ای شیطان پرست.
مولوی
(خُ)
لغت نامه دهخدا
ابواسحاق ابراهیم بن حمزه بن مکی بن محمد بن علی خداآبادی، مردی فاضل، صالح، باورع و عاقل از امامان و بزرگان دین بود. او بحدود سنۀ 500 ه. ق. عازم حجازشد و از بیابان گذشت. مبداء حرکت او از بصره بود و چون بمکه رسید با فرزندش ابوالمکارم حمزه بن ابراهیم مدتی در مکه مجاور شد و سپس بمدینه برگشت و بسال 501ه. ق. در مدینه فرمان یافت. (از انساب سمعانی)
