معنی ختی در لغت نامه دهخدا

نام قریه ای است به افغانستان در بیست و چهار هزار و پانصدگزی غرب قیصار از توابع حکومت میمنه: این نقطه بر خط 6 درجه و 1 دقیقه و 18 ثانیۀ طول شرقی و خط 35 درجه و 41 دقیقه و 12 ثانیۀ عرض شمالی قرار دارد، (از قاموس جغرافیایی افغانستان ج 2)

معنی ختی در لغت نامه دهخدا

شهری است از شهرهای باب الابواب. (از یاقوت در معجم البلدان) (از منتهی الارب)

معنی ختی در لغت نامه دهخدا

یحیی بن موسی بن خت بلخی. ختی از عبدالله بن نمیر کوفی و ابی اسامه کوفی و عبدالرزاق و جز اینها روایت کرد. وی از ثقات است و موسی بن هارون و عبدالرحمن و جعفر بن محمد قریانی از او حدیث کردند. (از انساب سمعانی)

معنی ختی در فرهنگ گویش مازندرانی

سفره ی پارچه ای مربع شکل که آن را دامنی نیز گویند و در هنگام

معنی ختی - جستجوی لغت در جدول جو

ختی

لغت نامه دهخدا

ختی

لغت نامه دهخدا

ختی

لغت نامه دهخدا

ختی

فرهنگ گویش مازندرانی

بختی

شتر قوی هیکل، شتر دوکوهانه، نوعی شتر تنومند و سرخ رنگ بومی شرق ایران، برای مثال پای مسکین پیاده چند رود / کز تحمل ستوه شد بختی (سعدی - ۹۱)

فرهنگ فارسی عمید

ختیت

(خَ)

خسیس. (از اقرب الموارد) (متن اللغه) (معجم الوسیط) (منتهی الارب) ، ناقص. (از اقرب الموارد) (متن اللغه) (منتهی الارب) (تاج العروس). منه: لایحرم الضعیف الختیت. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ختین

(خَ)

مختون. ختنه کرده شده. آنکه او را ختنه کرده باشند. (از متن اللغه) (منتهی الارب) (معجم الوسیط)

لغت نامه دهخدا

ختیک

(خَ)

نوعی از پوشش درشت است که درویشان پوشند. (شرفنامۀ منیری)

لغت نامه دهخدا

ختیع

(خَ)

بلا. درد. کسالت. (از منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، سختی. رنج. محنت. (از منتهی الارب) (از متن اللغه)