معنی خانوقه - جستجوی لغت در جدول جو

خانوقه(قَ / قِ)

لغت نامه دهخدا

مکر، حیله، فریب، غدر، خدعه، دلام، نیرنگ، ترفند، اشکیل، گربه شانی، دستان، ترب، شید، ریو، دغلی، دویل، تنبل، کید، شکیل، ستاوه، چاره، کلک، گول، قلّاشی، تزویر، روغان، احتیال، حقّه، نارو برای مثال گر نه خاتوله خواهی آوردن / آنچه حیله ست و تنبل و دستان (دقیقی - ۱۰۳)، دو دلی

مَکر، حیلِه، فَریب، غَدر، خُدعِه، دِلام، نِیرَنگ، تَرفَند، اِشکیل، گُربِه شانِی، دَستان، تَرب، شَید، ریوْ، دَغَلی، دُویل، تُنبُل، کَید، شِکیل، سَتاوِه، چارِه، کَلَک، گول، قَلّاشی، تَزویر، رَوَغان، اِحتیال، حُقِّه، نارُو برای مِثال گر نه خاتوله خواهی آوردن / آنچه حیله ست و تنبل و دستان (دقیقی - ۱۰۳)، دو دلی

فرهنگ فارسی عمید

خانواده

کوچک ترین واحد اجتماعی که شامل پدر، مادر و فرزندان آن ها است، در علم زیست شناسی تیره، خاندان، دودمان، فامیل

فرهنگ فارسی عمید

فانوسقه

کمربند یا حمایل چرمی که در خانه های آن فشنگ، سرنیزه، قمقمه، سلاح کمری و مانند آن قرار می دهند

فرهنگ فارسی عمید

خانیچه

حوض کوچک یا گودالی که آب چشمه در آن جمع می شود، برای مثال من آن خانیچهام کآبم عیان است / هر آنچم در دل آید بر زبان است (نظامی۲ - ۲۷۳)

فرهنگ فارسی عمید

مانویه

پیروان مانی، مانویان، آیین مانی

فرهنگ فارسی عمید

بانوقه

(قَ)

نام دختر مهدی خلیفۀ عباسی. و شبیب بن شیبه در عزای او به خلیفه گفت: یا امیرالمؤمنین، ما عندالله خیر لها من عندک، و ثواب الله خیر لک منها. (از عیون الاخبار ج 3 ص 53). گمان میکنم معرب از بانوچه باشد. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خانقه

(نِ قَهْ)

مخفف خانقاه. (شرفنامۀ منیری). ج، خوانق، خوانیق. رجوع به خانقاه شود:
خانه وخانقه و منزل ما زیر زمین
ما بتدبیر سرا ساختن و بام و دریم.
خاقانی.
خانقه جای تو و خانه می جای من است
پیر سجاده ترا داده و زنار مرا.
خاقانی.
لوت خوردند و سماع آغاز کرد
خانقه تا سقف شد پردود و گرد.
مولوی.
شوری ز وصف روی تو در خانقه فتاد
صوفی طریق خانه خمار برگرفت.
سعدی (بدایع).
برون نمیرود از خانقه یکی هشیار
که پیش شحنه بگوید که صوفیان مستند.
سعدی (طیبات).
مشعله ای برفروخت پرتو خورشید عشق
خرمن خاصان بسوخت خانقه عام رفت.
سعدی (طیبات).
در میخانه ام بگشا که هیچ از خانقه نگشود
گرت باور بود ور نه سخن این بود و ما گفتیم.
حافظ.
بر سر بام خانقه تا تو نموده ای گذر...
وقارشیرازی.
- خانقه دار، ملازم خانقاه:
طیلسان داران دین بودند آنجا نعره زن
خانقه داران جان بودند آنجا جامه در.
سنائی.
- خانقه نشین، آنکه منزل بخانقاه کند فقر و درویشی را. صوفی. زاهد خرقه پوش

لغت نامه دهخدا

خانقه

(نِ قَ)

مؤنث خانق. رجوع به خانق شود

لغت نامه دهخدا

خانقه

(نِ قَ)

نام عبادتگاه کرّامیّه است در بیت المقدس. (از معجم البلدان و مراصد الاطلاع)

لغت نامه دهخدا

مانوسه

مانوسه در فارسی مونث مانوس: خو گر مونث مانوس جمع مانوسات

معنی خانوقه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما