- حنزقوه(حِ زَ وَ)
کوتاه بالا از مردم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به مادۀ قبل شود
معنی حنزقوه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حِ زَ رَ)
لغت نامه دهخدا
کوتاه نکوهیده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، مار. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج، حنزقرات. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)
(نَقْ وَ)
لغت نامه دهخدا
نقوهالشی ٔ، برگزیدۀ چیزی. (منتهی الارب) (آنندراج). نقاوه. نقایه. (منتهی الارب). رجوع به نقاوه شود
(نَ زِ قَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث نزق. (از اقرب الموارد). رجوع به نزق شود، ناقه نزقه، صعبهالانقیاد. (اقرب الموارد) (از المنجد). نزاق. (المنجد). سرکش
(نَ قَ)
لغت نامه دهخدا
یکی نزق. رجوع به نزق شود، آغاز جهاندن اسب و پایان آن را عقب گویند. (از اقرب الموارد) (از المنجد)
(حَ وَ)
لغت نامه دهخدا
گیاهی است خوشبوی که در زمین نرم روید. (اقرب الموارد). و اذریون دشتی و ریحان و اسپی است. (منتهی الارب)
(حَقْ وَ)
لغت نامه دهخدا
ازار، جای ازار بستن از میان. میان بستنگاه، درد شکم از خوردن گوشت. (منتهی الارب). درد شکم. (مهذب الاسماء) ، نوعی از بیماری شتران و آن ریش گردیدن شکم باشد از سرفه
(حَ قُ وَ)
لغت نامه دهخدا
اعلای کام از حلق. (منتهی الارب). بالای لهات. بالای لهات از حلق، استخوان سر سرین. (منتهی الارب). حرقفه
(حَ زَ رَ)
لغت نامه دهخدا
شعبه ای از کوه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). شعبه ای از کوه و درلسان بضم حاء و زاء ضبط شده است. (اقرب الموارد)
(حُ)
لغت نامه دهخدا
گروه مرغ سنگخوار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، گیاهی است. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(حَ / حِ دَ)
لغت نامه دهخدا
حندقوقی ̍. حندقوقی ̍. نباتی است که آنرا ذرق گویند. (منتهی الارب). این کلمه نبطی معرب است و بعربی ذرق گویند. (اقرب الموارد). و بفارسی اسپست دشتی است. (منتهی الارب). اندقوقو است و آن دوایی است بوستانی و صحرائی، بوستانی آنرا بیونانی طریفلن و صحرائی آنرا بوطوس اعریوس گویندو آن نوعی از سپست باشد و بفارسی دیو اسپست خوانند. (آنندراج) (برهان) ، مرد دراز مضطرب و احمق. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد)
(فَءْیْ)
لغت نامه دهخدا
به شدن از بیماری. (تاج المصادر بیهقی). نقه. رجوع به نقه شود، دانستن و فهمیدن. (آنندراج). نقه. نقاهه. نقهان. (اقرب الموارد). رجوع به نقه شود
