معنی حنجود - جستجوی لغت در جدول جو

حنجود(حُ)

لغت نامه دهخدا

(حُ)

سر استخوانهای پهلو از جانب پشت. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج). ج، حناجف. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (آنندراج). طرف حزقفهالورک. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حنجور

(حُ)

جامه دان خرد، نوعی از شیشه که در آن ذرور نگاه دارند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، نای گلو. خشک نای. ج، حناجر. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء). رجوع به حنجود شود

لغت نامه دهخدا

منجود

(مَ)

اندوهگین. (مهذب الاسماء). رنجدیده. اندوهناک، هلاک شده. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حنود

(حَ)

چاه و جمع آن حند است. (اقرب الموارد). رجوع به حند شود

لغت نامه دهخدا

حنجد

(حُ جُ)

ریگ تودۀ دراز. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء)