- حنادوستن
حنابستن
معنی حنادوستن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(غَ)
لغت نامه دهخدا
حسین بن عبدالله غنادوستی سرخسی، مکنی به ابوعبدالله. ادیب و شاعر و فقیه بود. نزد قاضی ابوالفضل حارثی و قاضی ابی الحرث حارثی تفقه کرد، و از ابونصر محمد بن علی بن حجاج سرخسی حدیث شنید. این اشعار از اوست:
تبشر فی المنی ببقاء نفسی
و شیب الرأس ینذر بالتفانی
الی کم ذا التسلی بالتمنی
و کم هذا التمادی فی التوانی ؟!
اترضی أن تعیش و انت راض
من الدنیا بتعلیل الامانی.
(انساب سمعانی ورق 411 الف) (اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص 178)
تبشر فی المنی ببقاء نفسی
و شیب الرأس ینذر بالتفانی
الی کم ذا التسلی بالتمنی
و کم هذا التمادی فی التوانی ؟!
اترضی أن تعیش و انت راض
من الدنیا بتعلیل الامانی.
(انساب سمعانی ورق 411 الف) (اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص 178)
(غِ)
لغت نامه دهخدا
از قرای سرخس. (از معجم البلدان). قریه ای است از قرای خوارزم. (انجمن آرا) (آنندراج) (انساب سمعانی)
دشمنی، مقابل دوستی، رجوع به دوستی شود
(غَ / غِ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
مصدر ناخوست باشد. یعنی چیزی را به پای کوفتن. (برهان قاطع) (ازآنندراج). پایمال کردن. پاسپر نمودن. لگدکوب کردن. (ناظم الاطباء). رجوع به ناخوست شود. مصحف پاخوستن
که دوست نباشد، که مهربان نیست، نامهربان: و از دست زنان نادوست و ناکدبانو بگریز که گفته اند کدخدا رود بود وکدبانو رودبند اما نه چنانکه چیز ترا در دست گیرد ونگذارد که تو بر چیز خود مالک باشی، (قابوسنامه)
بندسن
نهادن ناودان در آبریزگاه، پوشش بام خانه