معنی حمیسه در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان قصبۀ نصار بخش قصبۀ معمرۀ شهرستان آبادان. ناحیه ای است واقع در دشت و گرمسیری و مالاریائی. دارای 300 تن سکنه می باشد. از شطالعرب و لوله کشی خسروآباد مشروب میشود. محصولاتش حنا، مختصری انگور و خرما است. اهالی بغرس نخل، ماهیگیری، حصیربافی و گلاب گیری اشتغال دارند. راه آن در تابستان اتومبیل رو است. ساکنین از طایفۀ نصار هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

معنی حمیسه در لغت نامه دهخدا

قلیه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

معنی حمیسه در فرهنگ لغت هوشیار

تفشیله (قیله) از خوراک ها

معنی حمیسه - جستجوی لغت در جدول جو

حمیسه

لغت نامه دهخدا

حمیسه

لغت نامه دهخدا

حمیسه

فرهنگ لغت هوشیار

حمیده

(دخترانه)

مؤنث حمید ستوده شده

فرهنگ نامهای ایرانی

حماسه

(دخترانه)

دلیری، شجاعت، کاری افتخارآفرین که از سر شجاعت و دلاوری یا مهارت انجام شده باشد

فرهنگ نامهای ایرانی

شمیسه

(دخترانه)

مؤنث شمیس، مصغر شمس

فرهنگ نامهای ایرانی

حمیده

پسندیده، درخور ستایش

فرهنگ فارسی عمید

حماسه

امری افتخارآمیز که از روی شجاعت، مهارت و شایستگی انجام شده باشد، در علوم ادبی نوعی شعر در وصف پهلوانان که داستان های منظوم از نبردها، دلاوری ها و افتخارات قومی و نژادی یک ملت را دربر دارد مانند شاهنامۀ فردوسی، شجاعت، دلاوری، دلیری

فرهنگ فارسی عمید

حمیضه

(حَ ضَ)

ارض حمیضه، زمین حمض ناک. (منتهی الارب). زمین پراز حمض. (اقرب الموارد). ج، حمض. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حمیره

(حَ رَ)

حمیر. یرنداق که بدان زین بندند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). و آنرا شکر نیز نامند. (اقرب الموارد). و یرنداق تسمه و دوالی باشد. (آنندراج). رجوع به حمیر شود

لغت نامه دهخدا

حمیره

(حَ رِ)

دهی است از دهستان همائی شهرستان سبزوار. ناحیه ای است کوهستانی معتدل. از قنات مشروب میشود. محصول آن غلات و پنبه. اهالی به کشاورزی گذران میکنند. راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

حمیصه

(حَ صَ)

گوسپند دزدیده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). ج، حمائص

لغت نامه دهخدا

حمیمه

(حَ مَ)

آب گرم. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، بهین شتر. (منتهی الارب). کریمه از شتر. (اقرب الموارد). ج، حمائم، شیر گرم کرده شده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حمیله

(حَ لَ)

دوال شمشیر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، کل و سربار. (اقرب الموارد). گران. (منتهی الارب). هو حمیله علینا، او گران و مانند عیال است بر ما. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حریسه

(حَ سَ)

گوسپند به شب دزدیده. آن گوسپند که به شب بدزدند. ج، حرائس، دیوار از سنگ که برای گوسپندان سازند

لغت نامه دهخدا

حبیسه

(حَ سَ)

موقوفه. ج، حبائس

لغت نامه دهخدا

حمیده

(حَ دَ)

بنت نعمان بن بشیر انصاری شاعر است. وی زن خالد بن مهاجربن خالد بن ولید بوده. خالد آنگاه که بسوی عبدالملک بدمشق بیامد، حمیده را بزنی بگرفت و او درباره وی بگفت:
نکحت المدینی اذا جأنی
فیالک من نکحه غاویه
کهول دمشق و شبانها
احب الینا من الجالیه.
خالد در پاسخ وی اشعاری دارد. رجوع به الاغانی و معجم الادباء شود

لغت نامه دهخدا

خمیسه

(خَ سِ)

دهی است از دهستان میان آب شهرستان اهواز. دارای 750 تن سکنه. آب آن از رود خانه کرخه و چاه و محصول آن غلات و لبنیات است. شغل اهالی زراعت و گله داری و از صنایع دستی قالیچه و جاجیم بافی است. راه در تابستان اتومبیل رو و ساکنان از طایفۀ خفرج ترکی می باشند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

عمیسه

(عَ سَ)

یمین ناحق. (منتهی الارب) (آنندراج). سوگند به ناحق. (ناظم الاطباء). گویند: حلف علی العمیسه و العمیسیه، یعنی بر ناحق سوگند خورد. (از اقرب الموارد). عمیسیه. رجوع به عمیسیه شود

لغت نامه دهخدا

غمیسه

(غَ سَ)

نام جایی است. شاعر گوید:
ایا سرحتی وادی الغمیسه اسلما
و کیف بظل منکما و فنون
تعالیتما فی النبت حتی علوتما
علی السرح طولا و اعتدال متون.
(از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

شمیسه

(شُ مَ سَ)

مصغر شمس، یعنی آفتاب کوچک. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

حمیده

(حَ دَ)

مؤنث حمید. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) : آنچنان آثار مرضیه و مساعی حمیده که در تقویم ابواب عدل... ابوالقاسم محمود راست. (کلیله و دمنه). او چند سال در ایالات آن بقعه، آثار حمیده و مساعی پسندیده تقدیم داشت. (ترجمه تاریخ یمینی). واجب آمد مرید طریقت، بوسیلت علم ضروری اخلاق حمیده حاصل کردن. (گلستان).
- حمیده خصال، که دارای صفات پسندیده است:
زهی حمیده خصالی که گاه فکر صواب
ترا رسد که کنی دعوی جهانبانی.
حافظ.
رجوع به حمید شود

لغت نامه دهخدا