- حقیق (حَ)
سزاوار. (دهار). جدیر. قمین. حری. لایق. درخور. ازدر، درست، واجب، ثابت: حق حقیق، حریص. ج، احقاء. حقایق. (مهذب الاسماء)
معنی حقیق - جستجوی لغت در جدول جو
- حقیق
سزاوار، لایق، درخور
- حقیق ((حَ))
سزاوار، لایق
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
واقعی، راستین، دارای وجود خارجی، مقابل مجازی، در علوم ادبی ویژگی واژه ای که در معنای اصلی خود به کار رفته است
چیزی که دارای وجود خارجی است مثلاً رؤیاهایم به حقیقت مبدل شد،
چیزی که با واقعیت سازگار است مثلاً من حقیقت را گفتم،
سخن درست مثلاً حقیقت تلخ است،
اصل و ذات هر چیز، صدق، راستی، درستی، به راستی، به درستی، مقابل مجاز،
در علوم ادبی بیان کردن واژه ای در معنای حقیقی خود
چیزی که با واقعیت سازگار است مثلاً من حقیقت را گفتم،
سخن درست مثلاً حقیقت تلخ است،
اصل و ذات هر چیز، صدق، راستی، درستی، به راستی، به درستی، مقابل مجاز،
در علوم ادبی بیان کردن واژه ای در معنای حقیقی خود
حقیقت آمیغ فرهود راستی باور واور، آشکار روشن مونث حقیقی: آمیغی، درست
واقعی
واقعیّت