- حقی
نوعی جامه: و ارمک سزای حقی وسقرلاط از ابریسک و کمای خطائی. (نظام قاری ص 152)
معنی حقی - جستجوی لغت در جدول جو
- حقی (حُقْ قی ی)
جمع واژۀ حقو. رجوع به حقو شود
- حقی (حُقْ قی)
نوعی خرما. (منتهی الارب)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ یِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان در بقاضی بخش حومه شهرستان نیشابور. ناحیه ای است در سه هزارگزی جنوب خاوری نیشابور. واقع در جلگه با آب و هوای معتدل و دارای 213 تن سکنه است. از قنات مشروب میشود. محصولاتش غلات و اهالی به کشاورزی گذران میکنند. راه آن ارابه رو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
(حَ)
لغت نامه دهخدا
نعت از حقن. بازداشته. محبوس، محقون. شیر دوشیده که بر شیر خفته ریزند برای برآوردن مسکه. و در مثل است: ابی الحقین العذره، ای العذر. و آن برای کسی گویند که عذر آرد و عذر او نه درست باشد. (منتهی الارب). شیر ماست. (مهذب الاسماء)
نفرت انگیز، حقیر
