معنی حقحاق در لغت نامه دهخدا

قَرَب حقحاق، یعنی سریع و شتاب. (منتهی الارب)

معنی حقحاق - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(حِ)

جمع واژۀ حقه، حقاق العرفط، نهال های درخت عرفط. (منتهی الارب) ، خصام، نزق الحقاق،خصومت کننده در چیزهای ادنی و ریزه. (منتهی الارب)

(حَقْ قا)

حقه گر. آنکه حقه سازد. ج، حقاقین، حقاقون. (مهذب الاسماء) (ملخص اللغات) (از منتهی الارب)

(تَ)

خصومت. خصومت کردن. دعوی حق خود کردن. محاقه. (از منتهی الارب)

مخاصمه و مرافعه کاری