معنی حفاضج - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(حِ)

حفضج. مرد بسیارگوشت فروهشته شکم. (از منتهی الارب). رجوع به حفضج شود

(حُ لِ)

آنکه پیش پایها نزدیک نهد و پاشنه ها دور. (منتهی الارب). افحج. (اقرب الموارد)

(حَ لِ)

جمع واژۀ حفلّج. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به حفلّج شود

(عُ ضِ)

فربه سست گوشت. (منتهی الارب). ضخم و فربه و سست. (از اقرب الموارد). عفضج. عفضاج. رجوع به عفضاج و عفضج شود

(حِضِ)

مرد بسیارگوشت فروهشته شکم. حفضاج. حفاضج. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به مادۀ قبل شود

(حِ)

جمع واژۀ حفض. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به حفض شود

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما