- حسود
کسی که به دیگران حسد می برد
معنی حسود - جستجوی لغت در جدول جو
- حسود (تَ)
بد خواستن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). تمنی کردن زوال نعمت کسی را. تمنی کردن نعمت و فضیلت کسی را یا زوال آن را از وی
- حسود (حَ)
بدخواه. (دهار). رشکور. رشک آور. رشگن. رشگین. بدخواه وکینه رو. (مهذب الاسماء). بدسگال. (تاریخ بیهقی). تنگ چشم. رشک بر. آنکه زوال نعمت کسی را تمنی کند. صاحب حسد. کینه ور. بسیاررشگن. حاسد. رشکناک. غیور. کرمو (در تداول عوام). ج، حسد، حسّاد، حسود:
چون ببینم ترا ز بیم حسود
خویشتن را کلیک سازم زود.
مظفری.
حسودانت را داده بهرام نحس
ترابهره کرده سعادت زواش.
اورمزدی.
حسودت در بد بهرام فیرون
نظر زی تو ز برجیس فرارون.
دقیقی.
چو خواهشگری و نیازم نبود
بر این برببستم زبان حسود.
فردوسی.
و (غوزیان) مردمانی شوخروی و ستیزه کارند و بددل و حسودند. (حدود العالم). اگر خواهی اندوهگین نباشی حسود مباش. (منسوب با نوشیروان از قابوسنامه).
سودی نکند روشنی کار حسودش
اصلی نبود، فربهی و کار ورم را.
ابوالفرج رونی.
مردم روزی نزید بی حسود
دریا هرگز نبود بی نهنگ.
مسعودسعد.
توانم آنکه نیازارم اندرون کسی
حسود را چه کنم کاو ز خود برنج در است
بمیر تا برهی ای حسود کاین رنجی است
که از مشقت آن جز بمرگ نتوان رست.
سعدی.
حسود از نعمت حق بخیل است و بندۀ بی گناه را دشمن می دارد. (گلستان باب هشتم چ فروغی ص 205).
- امثال:
اگر حسود نباشد جهان گلستان است.
حسود نیاسود
چون ببینم ترا ز بیم حسود
خویشتن را کلیک سازم زود.
مظفری.
حسودانت را داده بهرام نحس
ترابهره کرده سعادت زواش.
اورمزدی.
حسودت در بد بهرام فیرون
نظر زی تو ز برجیس فرارون.
دقیقی.
چو خواهشگری و نیازم نبود
بر این برببستم زبان حسود.
فردوسی.
و (غوزیان) مردمانی شوخروی و ستیزه کارند و بددل و حسودند. (حدود العالم). اگر خواهی اندوهگین نباشی حسود مباش. (منسوب با نوشیروان از قابوسنامه).
سودی نکند روشنی کار حسودش
اصلی نبود، فربهی و کار ورم را.
ابوالفرج رونی.
مردم روزی نزید بی حسود
دریا هرگز نبود بی نهنگ.
مسعودسعد.
توانم آنکه نیازارم اندرون کسی
حسود را چه کنم کاو ز خود برنج در است
بمیر تا برهی ای حسود کاین رنجی است
که از مشقت آن جز بمرگ نتوان رست.
سعدی.
حسود از نعمت حق بخیل است و بندۀ بی گناه را دشمن می دارد. (گلستان باب هشتم چ فروغی ص 205).
- امثال:
اگر حسود نباشد جهان گلستان است.
حسود نیاسود
- حسود
بدخواه، رشگین، کینه ور، تنگ چشم
- حسود ((حَ))
کسی که به برتری دیگران رشک می برد
- حسود
رشکوند، چشم تنگ
- حسود
بدخواه، حاسد، حسدپیشه، حسدناک، رشک برنده، رشکین، شورچشم
- حسود
غيورٌ
- حسود
Envious, Jealous
- حسود
envieux, jaloux
- حسود
invidioso, geloso
- حسود
حسود
- حسود
завистливый , ревнивый
- حسود
neidisch, eifersüchtig
- حسود
заздрісний
- حسود
zazdrosny
- حسود
嫉妒的
- حسود
قابل حسادت، حسود
- حسود
ঈর্ষান্বিত , ঈর্ষান্বিত
- حسود
envidioso, celoso
- حسود
mwenye wivu, wivu
- حسود
kıskanç, kıskanmış
- حسود
질투하는
- حسود
嫉妬深い , 嫉妬深い
- حسود
קנאי , קנאי
- حسود
invejoso, ciumento
- حسود
iri, cemburu
- حسود
อิจฉา , อิจฉา
- حسود
jaloers
- حسود
ईर्ष्यालु , ईर्ष्यालु
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ)
لغت نامه دهخدا
بدخواهی. رشگنی. حسد:
کسی که غال شد اندر حسودی تو ملک
خدای خانه وی جای رحبه دادش غال.
عماره.
اگرچه حسودی ز هر در بود
برادر هم آخر برادر بود.
(یوسف و زلیخا)
کسی که غال شد اندر حسودی تو ملک
خدای خانه وی جای رحبه دادش غال.
عماره.
اگرچه حسودی ز هر در بود
برادر هم آخر برادر بود.
(یوسف و زلیخا)
