معنی حردما - جستجوی لغت در جدول جو

حردما

لغت نامه دهخدا

(حَ دَ مَ)

لجاج و ستیزه در کار. (منتهی الارب)

(خُ دَ)

جانوری است خوش آواز و خوشرنگ. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) :
خجسته را بجز از خردما ندارد گوش
بنفشه را بجز از کرکرک ندارد پاس.
منوچهری.
باز مرا طبع شعر سخت بجوش آمده ست
کم سخن عندلیب دوش بگوش آمده ست
از شغب خردما لاله بهوش آمده ست
زیر ببانگ آمده ست بم بخروش آمده ست.
منوچهری.
زرد گل بیمار گردد فاخته بیمارپرس
یاسمین ابدال گردد خردما زائر شود.
منوچهری

جانوری است خوش آواز و خوشرنگ. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) :
خجسته را بجز از خردما ندارد گوش
بنفشه را بجز از کرکرک ندارد پاس.
منوچهری.
باز مرا طبع شعر سخت بجوش آمده ست
کِم سخن عندلیب دوش بگوش آمده ست
از شغب خردما لاله بهوش آمده ست
زیر ببانگ آمده ست بم بخروش آمده ست.
منوچهری.
زرد گل بیمار گردد فاخته بیمارپرس
یاسمین ابدال گردد خردما زائر شود.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

خردما

((خُ))

جانوری خوش آواز و خوش رنگ

فرهنگ فارسی معین

حر ما

خردادماه فرس قدیم

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی حردما - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما