- حذار (تَ شَرْ رُ)
ترسیدن. (غیاث). حذر کردن. پرهیز کردن، محاذره. با یکدیگر تخویف نمودن
معنی حذار - جستجوی لغت در جدول جو
- حذار (حَ)
جمع واژۀ حذریه
- حذار (حَ رِ)
پرهیز کن ! (دهار). بپرهیز! بترس ! الحذر!
- حذار حذار، تأکید است در حث به پرهیز
- حذار حذار، تأکید است در حث به پرهیز
- حذار (حُ)
پدر ربیعه بن حذار است که جوانمردی بوده است، (ذو...) از قبیلۀ الهان بن مالک است. (منتهی الارب)
- حذار
ترسیدن، پرهیز کردن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سنگ تراش، آنکه سنگ برای ساختمان می تراشد، آنکه چیزهایی مانند مجسمه و ظرف های سنگی یا چیز هایی دیگر از سنگ می تراشد
کنار صورت، محل روییدن ریش
افسار
روی، چهره، صورت، سیما، گونه، رخ، عارض، خدّ، غرّه، رخساره، دیباجه، لچ، رخسار، سج، دیمه، چهر، گردماه، چیچک، دیمر، وجنات، محیّا، دیباچه
افسار
روی، چهره، صورت، سیما، گونه، رخ، عارض، خدّ، غرّه، رخساره، دیباجه، لچ، رخسار، سج، دیمه، چهر، گردماه، چیچک، دیمر، وجنات، محیّا، دیباچه
(اَ)
لغت نامه دهخدا
ابن احذار، هوشیار و باپرهیز. (منتهی الارب). حذر. زیرک، احراب کسی، دلالت کردن او را بر تاراج مال دشمن. دلالت کردن بر غنیمت. (زوزنی) (تاج المصادر) ، احراب حرب، برانگیختن جنگ را
برابر، مقابل روبرو، تیز رو، گذران، بران روبرو شدن، برابر شدن، رویاروی بودن، برابر روبرو، (بحذاء منزل وی نزول کرد)، کفش، نعل، سم ستوران، جمع احذیه
لاتینی تازی گشته ماه سوم رومی ششمین ماه از ماههای سریانی که عرب آنها را} شهور الروم {نامد ماه اول بهار
