- حجرالبحیره (حَ جَ رُلْ بُ حَ رَ)
شبق. سنگی است رقیق و سیاه و چون در آتش اندازند اندکی ملتهب گردد و از نواحی شام خیزد. با محللات محلل و با مجففات مجفف و جهت ریاح و رکین، و التیام جراحات نافع است. (تحفه حکیم مؤمن). و ابن البیطار در مفردات گوید: قال جالینوس فی التاسعه هی حجاره دقاق سود، ان وضعت علی النار تولد منها لهیب یسیر. توجد فی بلاد الغور و ذلک التل المحیط بالبحیره من شرقیها حیث یکون قفر الیهود استعملته انا فی مداواه الامراض التی تتولد عن الریح فی الرکبتین و ان کان بروء هما بعسر بأن خلطته مع مراهم قد جربتها تنفع من هذه العلهو رأیتها قد صارت بذلک اقوی مما کانت قوه بینه و خلطت منه ایضاً فی المرهم المسمی باریاس فصار الدواء اشد تجفیفاً مما کان بمقدار معلوم حتی صار انما لیس یلصق الجراحات الطریه بدمها فقط. و هی التی قد وثق الناس منه فانه ینفعها خاصه بل یقلل ایضاً من سعه الجراحات الغائره - انتهی
