- حبن (حِ)
بوزینه. حمدونه. بوزنه، دمل و ریش مانند دمل و هر دمیدگی در بدن که آماس کند و ریمناک گردد. ج، حبون
معنی حبن - جستجوی لغت در جدول جو
- حبن (اِ قِ)
تشنگی، حبن بطن، زرداب گرفتن شکم. مرض تشنگی و استسقا و کلانی شکم. (منتهی الارب). علت استسقاء. بیماری تشنگی. استسقاء
احبن گردیدن، یعنی مستسقی شدن، حبن بر، خشم گرفتن بر. غضبناک شدن بر
احبن گردیدن، یعنی مستسقی شدن، حبن بر، خشم گرفتن بر. غضبناک شدن بر
- حبن (حَ / حُ)
دفلی. خرزهره. حبین
- حبن (حُ)
جمع واژۀ احبن و جمع واژۀ حبناء
- حبن
بیماری تشنگی، علت استسقاء
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث احبن، کبوتری که بیضه ننهد. ج، حبن، پیش پای بسیارگوشت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
(حَ)
لغت نامه دهخدا
نام مادر سه برادر شاعر عرب: مغیره بن عمرو بن ربیعه و یزید بن عمرو بن ربیعه و صخر بن عمرو بن ربیعه و پدر این سه عمرو بن ربیعه است
(حَ بَ طا)
لغت نامه دهخدا
حنبطاء. حبنطاه. مرد کوتاه کلان شکم و بخشم درآمده. (منتهی الارب). کوتاه بزرگ شکم. (مهذب الاسماء). مرد کوتاه و فربه کلان شکم
(اَ بَ)
لغت نامه دهخدا
مستسقی. مرد استسقاگرفته. آنکه استسقا دارد. (تاج المصادر). آنکه علت استسقا دارد. (زوزنی).
(حَ بَ نَ)
لغت نامه دهخدا
نام آبی است غنی بن اعصر را. ابوزیاد آبهای وی را شمرده گوید: حبنج و حنبج و حینبج سه آب است و آنها را حنابج گویند. (معجم البلدان)
ناکس و فرومایه بیخ انگور راه آسمانی اختر راه، مرغوله (زلف مجعد)، کوهه خیزابه بریدن، گردن زدن، دولا دوختن
گوشه، پارچه بریده راندن، سپوختن، زدن، فروش سر درختی خانه تنگ جای تنگ، خانه دور افتاده
