- حبط (حَ بَ)
نشان زخم (یعنی ضرب) یا تازیانه بر بدن. (منتهی الارب). اثر جرح و مقرعه
معنی حبط - جستجوی لغت در جدول جو
- حبط (تَ سَیْ یُءْ)
باطل شدن کار. (تاج المصادر بیهقی) (دهار) (ترجمان جرجانی). حبوط. باطل شدن و ناچیز شدن. حبط عمل، باطل و ناچیز شدن آن. (غیاث اللغات) ، حبط دم قتیل، هدر و باطل شدن خون کشته، باطل شدن ثواب عمل
- حبط (اِ طِ)
آماسیدن پستان و غیر آن. (منتهی الارب). برآماسیدن شکم. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) ، تازه شدن جراحت. (منتهی الارب). واسر شدن جراحت. (تاج المصادر بیهقی) (مهذب الاسماء) ، بماندن نشان ریش پس از درستی. (تاج المصادر بیهقی)
برآماسیدن شکم شتر و درد کردن از ناگواری گیاه یا از خوردن حندقوق. (منتهی الارب)
برآماسیدن شکم شتر و درد کردن از ناگواری گیاه یا از خوردن حندقوق. (منتهی الارب)
- حبط (حَ بِ)
بعیر حبط، شتر شکم آماسیده یا درد شکم گرفته از ناگواری گیاه یا خوردن حندقوق. (منتهی الارب)
- حبط
باطل شدن کار، باطل و ناچیز شدن آن، باطل شدن ثواب عمل
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ بِ / حَ بَ)
لغت نامه دهخدا
لقب حارث بن مالک بن عمرو. (الاعلام زرکلی). و اولاد او را حبطات گویند. و حبطی منسوب است به او. (سمعانی)
(حَ طی ی / حَ بَ طی ی / حَ بِطی ی)
لغت نامه دهخدا
منسوب به حارث بن مالک بن عمرو، ملقب به حبط. سمعانی گوید: هو بطن من تیم (کذا) و هو الحرث بن عمرو بن تمیم بن مرت و الحرث هو الحبط بکسرالباء وبوالده یقال له: الحبطات. رجوع به حبط تمیمی شود
(حَ بَ طَ)
لغت نامه دهخدا
فرزند فرزدق شاعر است. ابن قتیبه دینوری سه فرزند به نام سبطه و لبطه و حبطه به فرزدق نسبت داده و مادر ایشان را ’نوار’ نامیده است. و محشی کتاب نام مادر را از دیوان فرزدق (چ اروپا ص 182) طیبه، دخت عجاج مجاشعی نقل کرده است. رجوع به عیون الاخبار ج 1 ص 122 شود
(حَ بَ طِ طِ)
لغت نامه دهخدا
بانگ سم اسب چون بر سنگ رود. (مهذب الاسماء). قال الجوهری فی الصحاح: الطقطقه اصوات حوافر الدواب مثل الدقدقه و ربما قالوا حبطقطق کأنهم حکوا به صوت الجری و انشد المازنی: جرت الخیل فقالت حبطقطق حبطقطق. و در تاج العروس آمده است: هو حکایه صوت قوائم الخیل اذا جرت
جنبش، جنبیدن، آواز، افتادن نیرو، بیش از اندازه باطل شدن حق کسی باطل شدن حق کسی
دانشمند یهود، عالم یهود شاد شدن، شادمانی، شادمانه کردن، شاد کردن شاد شدن، شادمانی، شادمانه کردن، شاد کردن
هم آوای رنج نموداری، ناگه پیدایی، نزدیکیدن نزدیک شدن، گوشه گیری، گردگیری هم آوای کتف چوب زدن
ناکس و فرومایه بیخ انگور راه آسمانی اختر راه، مرغوله (زلف مجعد)، کوهه خیزابه بریدن، گردن زدن، دولا دوختن
